Ik kom graag op plekken waar je doorgaans niet snel komt. Zoals een tbs-kliniek. Ik maak graag reportages over belangrijke (en ontwrichtende) ontwikkelingen. Zoals vechtscheidingen en curlingouders, dat zijn ouders die alles wegpoetsen.
De reportages van Roy
Laatst interviewde ik communitylid Simon Verhoeven. Hij heeft jaren geknokt voor een omgangsregeling met zijn zoon en hij kent zijn zoon alleen van vóór dat hij elf jaar was. Soms lopen vechtscheidingen zo uit de hand dat ouders hun kind niet meer zien. Dit soort onderwerpen gaan mij aan het hart. Ook heb ik onlangs ons tbs-systeem onder de loep genomen. Er wordt vanalles geroepen, maar werkt het nu eigenlijk echt zo slecht als soms wordt beweerd?