*

Spraakmakers

Met hulp van jouw kennis en ervaring willen wij ons radioprogramma verrijken. Reageer op de stelling van Stand.nl en praat mee over de uitzending.Meld je aan

Jan zat als kind in de cel: 'Ik luister naar de uitzending en ik zit helemaal in tranen'

579 keer bekeken

Community-lid Jan belde vanochtend om in Stand.nl het verhaal van zijn opsluiting te vertellen. De stelling luidt: Kinderen horen niet in een cel. In zijn tienerjaren had hij diefstal gepleegd en kozen zijn ouders ervoor om hem een nacht te laten opsluiten. Het was voor hem afgrijselijk.

“Je komt in wachthokjes terecht waar mensen gezeten hebben die dronken waren, die in de hoek gepist hebben”, zegt Jan in de uitzending. “Ik ben nu in de zestig, dit is veertig of vijftig jaar geleden bij mij gebeurd. En op het moment dat ik dit op de radio hoorde zit ik helemaal in tranen. Een politiecel is per definitie mensvriendelijk. Je kunt mensen niet op een vriendelijke manier opsluiten. Ik kon mijn moeder niet eens een knuffel geven omdat er politie bij stond.”

Evengoed kindermishandeling

Jan erkent dat hij problemen had voordat hij in de cel terecht kwam, maar volgens hem waren zijn problemen daarna nog groter. “Ik heb er twintig jaar last van gehad. Het is ongelooflijk wat voor impact het heeft gehad in mijn leven, ik wou dat het nooit gebeurd was. Ik ga ervanuit dat kinderen in een cel opsluiten evengoed kindermishandeling is als kinderen met een stok meppen.”

In Stand.nl kwamen echter veel reacties van mensen die vinden dat een tiener misdrijven pleegt toch als een volwassene moet worden gestraft. Dat vindt Jan onzin. “Een kind van 12 jaar krijgt ook bijvoorbeeld geen rijbewijs, dan wordt er gezegd: nee, daar ben je nog niet oud genoeg voor. Als een kind van 12 jaar dingen doet waardoor hij echt uit de maatschappij gehaald moet worden, dan is er veel meer fout dan dat je kunt oplossen in een betonnen celletje.”

Dodelijk ongerust

Voor luisteraar Annet van der Starre is het verhaal herkenbaar. Haar zoon werd zo’n twintig jaar geleden door agenten aangesproken terwijl hij zijn eigen fiets van het slote wilde halen. Ze dachten dat hij een fiets aan het stelen was. “Hij had zijn eigen fietssleutel vast”, zegt Annet. “Toen werd hij ook een nacht in de cel opgesloten. We werden niet in kennis gesteld dus we waren dodelijk ongerust.”

Volgens Annet, die vroeger verpleegkundige in de psychiatrie was, lijkt het alsof de politie de regels zonder menselijkheid interpreteren. “Ik hoor nu zo veel mensen die hun leven lang daar last van hebben. Het zijn ernstige dingen die je eigenlijk door de maatschappij worden aangedaan.”

Cookie-instellingen