Hoever kun je gaan in het beschermen van een leugen, en hoe kom je daar ooit nog uit? Job vertelt in zijn eigen woorden over de spanning en de gevolgen van zijn leven als ‘schijnstudent’.

Luister hier naar Jobs verhaal

Waarom begon Job met liegen? 📘
“Het grappige is dat ik het eigenlijk niet meer goed kan herinneren hoe dat eerste leugentje is gegaan,” vertelt Job. In het begin hield hij het simpel, zoals het verzinnen van cijfers of aanwezigheid bij colleges. Maar de echte drijfveer was de druk van zijn omgeving: “Ik was altijd het kind waar ze geen zorgen over hadden… Als ik nou ineens ook extra zorgen ga opleveren, dat kunnen ze er niet bij hebben.”

Een steeds groter web van leugens 🕸️
Na dat eerste leugentje volgden er steeds meer, en het werd haast een strategie om uit de problemen te blijven. “Op een gegeven moment denk je: o ja, liegen gaat eigenlijk best wel makkelijk,” geeft Job toe. Hij ontwikkelde zelfs trucs, zoals met de trein naar Vlissingen gaan tijdens een tentamen, zodat niemand hem op de campus kon betrappen.

Het moment van waarheid 💥
De druk werd steeds zwaarder en uiteindelijk moest Job de waarheid onder ogen zien. “Op een gegeven moment bedacht ik me… het verdriet dat ik mijn familie doe door de waarheid te vertellen, zal altijd nog minder zijn dan door uit het leven te stappen.” Uiteindelijk biechtte hij alles op, wat een zware, maar bevrijdende stap bleek.

Wat vind jij?
Moet er meer hulp komen voor studenten die worstelen met prestatiedruk? Of is het een kwestie van eerlijker zijn naar jezelf en je omgeving?
 

Stelling: Er moet meer hulp komen voor studenten die worstelen met prestatiedruk.