Ik lees dat 1 van de 3 kinderen in deze zaak in Nederland geboren is.

Die andere twee zijn dus 'geworteld' in hun land van herkomst en 'ontwortelt' door ze naar een geheel andere (Nederlandse) cultuur te brengen.

Hebben zij toen geen enorme schade opgelopen?

ik ben niet verbaasd dat het nog steeds zo lang duurt, maar wel benieuwd naar de redenen. Zou het de beleidsmakers helpen als het kinderpardon terug komt? als stok achter de deur om nu eindelijk eens iets aan die onmenselijk lange wachttijd te gaan doen?

wat mij betreft mag het zelfs uitgebreid worden, als niet binnen korte termijn een beslissing is genomen, dan automatisch een positieve beslissing. Ook volwassenen raken ontworteld als ze jarenlang zitten te verpieteren in een AZC, kinderen uitzetten die hier geboren zijn of geen actieve herinnering meer hebben aan hun 'thuisland' en inmiddels hier naar school gaan, is onmenselijk.

Geef iedereen een beslissing binnen 2 jaar,  dan hebben diegenen die worden afgewezen misschien nog een sociaal netwerk over in het land van herkomst, en kinderen zijn nog jong genoeg om daar te wortelen. Dat zorgt er meteen voor dat de toegelaten vluchtelingen veel sneller hun positieve steentje aan onze maatschappij kunnen bijdragen.

Vanzelfsprekend kan dat gepaard gaan met een streng uitzettingsbeleid, zelfs dat heeft minister Faber 'ik BEN het beleid' niet voor elkaar, uitgeprocedeerde asielzoekers direct uitzetten, je strafrechtelijk misdragen tijdens de procedure, automatische afwijzing en uitzetting. 

Er zijn vast genoeg advocaten kantoren die stiekem een beetje vastzitten aan die Trump-deal die dat misschien kunnen inlossen door met de ambtenaren mee te denken over een verbeterproces binnen de grenzen van het internationaal humanitair recht.

Het is in triest dat asielkinderen helemaal zijn geaard in Nederland, omdat asielprocedures schier eindeloos kunnen worden opgerekt. Procedures die uiteindelijk tóch vaak leiden tot uitzetting. Moeten asieladvocaten hierin ook niet een meer behoudende en waarschuwende rol spelen?

Een fenomeen van totaal andere orde zijn TV-programma's als 'Ik Vertrek' en 'Een Nieuw Leven in de Zon', waarin complete gezinnen, ook met heel jonge en minderjarige kinderen, hun emigratie avontuur aangaan. Eveneens kinderen die uit hun dagelijkse (school)leven worden gerukt om zich, in een totaal vreemd, soms ook echt ver land buiten de EU, met een andere taal en gewoonten, te hervinden. Zeker, onvergelijkbaar is het, maar moeten ook daarbij niet eens vragen worden gesteld? 

Ouders en kinderen komen niet zomaar hier. Mijn vraag: Er was een kinderpardon. Wat is de reden dt dit is afgeschaft? Vijf jaar en langer in Nederland geeft binding en ook verplichtingen aan de Staat. Nu harteloze bestuurders. 

Mensen die hier geen asyl status ""verdienen"" doen hunzelf en de kinderen waarvoor ZIJ zelf verantwoordelijkheid voor drage geen goed. dat is dan HUN verantwooridng. En niet dat van nederland. Of was het zo wie zo de voor opgezet bedoeling ongeacht wat de ouders zelf gebeurde om hun telgen een beter leven te geven door deze onderhandse wijze van immigratie die via de normale immigratie regels nooit tot stand was gekomen. Om hun genen in de vorm van hun  kinderen in een andere land te planten en die land verantwoorleijkheid laten aansmeren omdat wij nu eenmaal begaan zijn met kinderen. Het is misselijk makend. En waarom duren vele asyl aanvragen so tergend lang? Is dat door de advocaten ( wie betaalt dat? Terwijl de nederlander vaak op een povere pro deo advocaat aangewezen zijn ) die herhaaldelijk de procedure maar rekken? Een lange verblijf in onzekerheid is natuurlijk geen prettig verblijf, maar de ouders hebben er voor gekozen en zullen de gevolgen van hun handelen moeten accepteren en dragen. Het is niet de oplossing voor chantage om WEER de zo veelste kinder pardon uit te roepen maar tijd om eens aan de eigen bevolking, maatschappij te denken en te beschermen!

Ten eerste wil ik wel even kwijt dat het afschaffen van het Kinderpardon dus NIET is genomen door dit rechtse kabinet maar door een kabinet met D66 erin! En het is een schande dat het is afgeschaft. Kinderen die hier helemaal geworteld zijn en in de toekomst nog wat kunnen betekenen voor Nederland, het land uitgooien en overlast gevende asielzoekers hier hun gang maar laten gaan. Waarom doet men daar nou zo moeilijk over en wordt Wilders tegengewerkt en ziet men er geen been ik om een zwakke kwetsbare groep als die kinderen wel het land uit te zetten?

Hoe zijn die kinderen hier gekomen? onderbegeleiding van de ouders of criminelen? of gestuurd door de ouders om ook toegang te krijgen in het mooie en luxe Nederlanden? in het eerste geval is er misschien niets aan de hand en kunnen ze gewoon hun proces afwachten. door criminelen wordt het wat moeilijk om ze terug te sturen, is dat met toestemming van de ouders dan ook terug. Eerlijk gezegd moet de werkwijze van de advocaten aangepakt worden, die gaat bij elk fout woord in beroep om de zaak maar zolang mogelijk te rekken om zo een mogelijkheid hebben om te eisen dat ze mogen blijven omdat het te lang heeft geduurd! Waarschijnlijk heeft de overheid weinig schuld en beloven de advocaten te veel aan ouders en jongeren, misschien de advocaten maar voor een paar jaar land uit zetten?

Dit is wat je vaak ziet dat als het niet lukt dan maar de kinderen inzet aangezien dit op de emoties van mensen inspeelt. Een tacktiek die nog wel eens werkt. Hieraan toegeven resulteert weer in een precedent werking die mensen uitnodigt vooral kinderen te gebruiken zoals we trouwens al eerder hebben gezien met kinderpardon. Maar inderdaad dat eindeloos procederen moet vooral op de schop. We laten ons teveel in de luren leggen door wetgeving die dit kennelijk veroorzaakt. Het is tevens ook zo'n grijs gebied dat niet te achterhalen hoe het met de waarheid is gesteld. Je kunt je niet veroorloven mensen op hun blauwe (of wat voor kleur ook) ogen te geloven in deze corrupte wereld. Hoe geloofwaardig is het trouwens vele landen te doorkruisen om uiteindelijk in nederland te belanden en daar asiel aan te vragen. Ik vraag me wel af hoe het met vaderlijke verantwoordelijkheid is gesteld. En moeten we de rekening blijven betalen voor het wanbeleid in andere landen. Primair ligt de verantwoordelijkheid voor de veiligheid en welfare bij de overheden in die landen zelf.

Ik ben benieuwd naar de juridische kant. Als een overheid in gebreke blijft om procedures binnen een redelijke termijn af te handelen, waardoor kinderen waarvan de status nog niet beoordeeld is, zich hier langer dan 5 jaar (wat natuurlijk al een hele lange tijd is), is er dan geen sprake van onbehoorlijk bestuur waardoor kinderen recht op een erkenning als statushouder zouden kunnen vereisen?  En is een overheid die kinderen die hier al zo lang zijn, toch uitzet, niet aan te klagen wegens kindermishandeling of schending van rechten van kinderen. Dat Faber en co harteloos zijn, is duidelijk en het liefst zich niets aantrekken van uitgangspunten van behoorlijk bestuur, maar mogen ze dit? 

Typisch dat enkele reacties niet eens een vraag bevatten, maar vooral wederom een (racistisch geïnspireerde) stellingname tégen asielzoekers of vluchtelingen. Het meest absurde is de vraag of kinderen die vanuit een andere 'cultuur' komen schade opgelopen hebben door de vestiging in de Nederlandse cultuur. Inderdaad, de confrontatie met racistisch en xenofoob geïnspireerde uitingen van vijandigheid, die leveren schade op aan dergelijke kinderen. Een kind met ouders met Marokkaanse wortels (ouders ook al in Nederland geboren) dat na de vorming van de PVV-regering vraagt of zij straks - net als de Joden! - ook naar een concentratiekamp moeten. Waarbij opgemerkt dat vluchtelingen altijd een trauma mee dragen van de oorlog of het dictatoriaal geweld dat ze ontvlucht zijn. We weten dat van de Syriërs, van de Bosniërs (jaren negentig) en van Argentijnen en Chilenen (jaren zeventig). 

En er is altijd het intergenerationeel trauma: ook al zijn die kinderen in Nederland geboren (verkrijgen daarom veelal de Nederlandse nationaliteit) werken de frustraties en stress van de ouders door in de opvoeding. Dat ze op een school soms méér zichzelf durven zijn dan thuis, omdat daar op die school die dreiging en onwil van de Nederlandse bureacratie er niet is, een aardige juf of meester die de persona van het kind ziet (en niet het 'hokje' waar de racisten het kind in plaatsen), ze vriendjes en vrindinnetjes maken. Hoewel, soms zal er wellicht een ander kind zijn, die iets van thuis mee heeft hekregen en in de schoolklas iets absurds zegt over 'asielzoekers'. 

Maar goed, de vraag is: "Heeft U nog vragen?"  

En ja, ik heb een vraag: Hoe komen we af van die racistische, xenofobe sfeer in dit land, in Nederland?  
En van het institutioneel racisme dat in de uitvoering van de IND is geïmplementeerd (al in de periode 2010-2012, maar ook voordien, met de door een rechter als racisme bestempelde antiSomaliërs-maatregel van toenmalig staatssecretaris Mark R.). 

Ik las recent een goed (kort) essay van schrijfster Nettie Nijhoff-Wind (geboren 9 juni 1897, heeft bewust bezetting en oorlog mee gemaakt, had banden met het Verzet in Zeeland) over de Bevrijding en de weigering van de Rijksoverheid om van 5 mei een vrije dag te maken. Die discussie hebben we een maand geleden ook al gevoerd in de Spraakmakers Community.  Nettie Nijhof-Wind schrijft: 

 

"(...) Zodra wij waren bevrijd, is ieder weer ‘burger’ geworden met alle rechten van de burger maar ook met de beperkingen die die rechten hem opleggen. Gedurende de bezettingstijd waren wij anarchist in de zuivere zin van het woord, in de zin waarin ook het dier anarchist is: waarachtig, onafhankelijk en voor zichzelf verantwoordelijk. Thans zijn wij weer conformisten. Wij verschuilen ons weer achter politieke of ethische slogans. Wij onderschikken ons weer uit respect aan de wet, wij schuiven weer de verantwoordelijkheid op een onpersoonlijke ander."

"(...) De bevrijding bevrijdde ons van het levensgevaar waarin wij dag en nacht verkeerden, derhalve juichten wij toen de Polen Breda hadden bevrijd. Maar de bevrijding heeft ons opnieuw gevangen gezet binnen de tralies van onze respectabiliteit en onze eigen, staatsburgerlijke halfslachtigheid." 

De racisten, xenofoben en islamofoben maken van de Ander, bijvoorbeeld van dat vluchtelingenkind, een onpersoonlijke ander, waar een dreiging van uitgaat (een dreiging die zelden bewezen wordt). En ze zetten zichzelf, maar ook de Nederlandse samenleving 'gevangen', binnen 'tralies van angst en haat'.  

Maarten Sebastiaan; 

Ik begrijp niet waaron het begrip als racisme wordt gebruikt. Aan de teksten te zien zijn het kritische opmerkingen en eventuele vragen. Veelal gebaseerd op de realiteit. Meest prangende punt is de procedure. Hoe het mogelijk is dat men eindeloos kan procederen, dit slaat echt nergens op. Maar ook hoe het mogelijk dat men vele landen illegaal doorkruist om in nederland te belanden. We weten simpelweg te weinig over de keuzes die men oorspronkelijk heeft gemaakt om zich zo te verplaatsen,waarom niet een naastgelegen land? Er wordt dus bij voorbaat al een keuze gemaakt door de pijlen te richten op onder meer nederland.

Als je weer besluit om een vorm van kinderpardon toe te staan dan zal dat weer een precedentwerking te weeg brengen. Dat zal zich blijven herhalen net zoals er een verdrag over asiel en vluchtelingen wordt getekend en er vervolgens miljoenen mensen in beweging komen. Ook niet over nagedacht. Hiermee is tegelijk een vrijbrief verstrekt aan een ieder die, door de mistige structuur van dit fenomeen, gebruik van kan maken.De tolerantie uit het verleden blijf je thans achtervolgen. Je kunt je ook afvragen in hoeverre de landen van herkomst zich druk maken over hun vertrekkende burgers. Hun primaire verantwoordelijkheid.  Ze staan ook niet te juichen als ze weer terugkomen. Dus er is veel meer aan de hand dan alleen maar een asielaanvraag indienen en afwachten. HIer is de asielaanvraag door de moeder ingediend los van de kinderen. Je kunt je ook afvragen waarom een moeder het zover heeft laten komen? En je ziet dat veel landen er steeds meer moeite mee krijgen en zich kritischer gaan opstellen. Je kunt niet eindeloos zo door blijven gaan. De EU is ook al haar beleid daar op aan het aanpassen. De VN zou zich ook veel meer moeten inspannen om die landen op hun verantwoordelijkheid aan te spreken. Maar die laat het helaas op vele fronten afweten. Het is teveel een bureaucratisch bolwerk geworden.

We moeten denken aan wat die kinderen over tientallen jaren kunnen betekenen voor de zorg, die door vergrijzing steeds zwaarder belast zal worden. Laten we die vooral hier houden en niet wegsturen.

Ik word hier zo triest en moe van. Veel mensen die reageren houden zich bezig met de schuldvraag. Hoe is dit zo gekomen? Waarom duren de procedures zo lang; veel te lang. Of over de juridische kant van het verhaal. Te weinig gaat het over de kinderen die dit treft. Jaren wachten in krakkemikkige onderkomens waarin we onze honden niet eens zouden onderbrengen, om vervolgens het land uit te worden gezet dat inmiddels, ondanks de onmenselijke behandeling, een beetje jouw land is geworden. We moeten ons kapot schamen dat we de hoop op een zekere toekomst de grond in boren.  En ja, de procedures moeten en kunnen veel korter met een maximum van 6 maanden, maar zo lang als we daar niet toe in staat zijn mogen deze kinderen nooit worden teruggestuurd, NOOIT!   

@ hans verhaar. een hoop opnjuiste veronderstellingen. Hoe zit het wel: 1) de wachttijden zijn opgelopen doordat er een opvangcrisis is gemaakt, door veel te veel en te vroeg op de IND te bezuinigen. Ik heb een vluchtelingen uit Soedan begeleid, die 11 jaar in procedure heeft gezeten, maar uiteindelijk toch mocht blijven. 2) Niet omdat zij steeds in beroep ging maar omdat de landsadvocaat dat deed en steeds de procedure rekte om nieuwe bewijslast in te kunnen brengen. Gelukkig had ze een advocaat die haar bleef stuenen, ook al kreeg ze daar maar weinig voor betaald.  3) Asielzoekers zijn een kans, het zijn vaak mensen die beter opgeleid zijn, en heel graag hier opnieuw willen starten. Maar de politiek blijft ze als gevaar beschouwen en stopt ze daarom in ellenlange procedures. 4) Ze kunnen een prima bijdrage leveren aan onze maatschappij. Ik heb statushouders begeleid naar installatiebedrijven, en een project opgezet om gevluchte onderwijzers goed Nederlands te leren en stageplaatsen voor ze geregeld. 14 (van de 23) van hen staan nu voor de klas en enkelen zijn docent NT2 geworden.  We zijn vergiftigd door social media en door de hokjesmentaliteit van de overheid. Ik heb ook 2 tandartsen uiit Syrië (afgestudeerd in Londen)  begeleid, maar kon geen geld krijgen voor de taalcursussen (max 900 per persoon per jaar) maar er werden gelijkertijd wel tandartsen uit Portugal en SPanje gehaald die voor duizenden euro's taalles kregen, omdat hun diploma's wel direct erkend werden. Dus door mesen als Geert WIlders en de sfeer van angst voor gewone mensen als wij die gevlucht zijn voor geweld, doen we zo moeilijk en kost het ons bakken met geld. ALs die tandartsen ook wat extra ondersteuning hadden gekregen, waren het nu prima belastingbetalers ipv uitkeringtrekkers...  

Op 1 januari 2024 bestond de bevolking uit 17,9 miljoen inwoners. 83,8 procent van de bevolking is in Nederland geboren. Bij het grootste van hen zijn beide ouders ook in Nederland geboren (72,1 procent). Bij een kleiner deel is één ouder in het buitenland geboren (6,3 procent) of zijn beide ouders in het buitenland geboren (5,3 procent). 16,2 procent van de bevolking is zelf in het buitenland geboren en naar Nederland gemigreerd.

Bovenstaande informatie is van het CBS en spreekt voor zich. Ik konstateer, wanneer ik om mij heen kijk, dat wij tegen onze grenzen aanlopen (of er al over heen zijn) voor wat betreft onze mogelijkheden om de nieuwkomers goede kansen te bieden. Hoe verhoudt dit zich tot de wens om op alle fronten maar soepel te zijn. Natuurlijk hebben kinderen ook rechten maar waar is de verantwoordelijkheid van de ouders, die voor mijn gevoel hun kinderen als breekijzer gebruiken.

Kortom; ik vind het erg moeilijk.