Sinds kort weer. Na 10 jaar politieke spelletjes en schandalen. Ondanks alle pogingen van de gemiddelde journalist om het vertrouwen te doen afbrokkelen, heb ik sinds lange tijd weer het idee dat ook mijn belangen zijn vertegenwoordigd in het kabinet.

Helaas is mijn vertrouwen de laatste jaren in de politiek steeds meer afgenomen. Het gekonkel - mooie praatjes houden - van alles beloven, daar is men goed in. Als de stemmen geteld zijn buitelen de dames en heren in het pluche weer over elkaar heen zonder ook maar 1 moment bezig te zijn met hun kiezers. 
Tegenwoordig lijkt de 2e kamer steeds meer op een slecht uitgevoerde productie van het theater van de lach. 

De vraag is suggestief en misleidend en veronderstelt verlatingsangst.

"Hou je nog van mij?"

"Ja, ik houd nog van je..."

"We moeten misschien al te vaak over onze relatie praten en onderhandelen, maar ik blijf altijd bij je. Er is geen ander."

We hebben nu een sterk Europa nodig dat staat voor een democratisch Europa. Wat onze regering betreft, heb ik er niet veel hoop op dat zij zich daar sterk voor zullen maken. Daarnaast worden onze democratische processen te veel ondermijnd door de lobbyisten, die altijd voor hun eigen belang opkomen. BBB komt daar uit voort, de VVD is er erg gevoeig voor - zie het grote aantal kamerleden dat vanuit de frachie overstapt naar een lobby functie, tot zelfs een zittende minister aan toe. Ook vind ik de besluiteloosheid in allerlei dossiers - mede als gevolg van het lobbyen - kenmerkend voor de afgelopen kabinetten Rutte, en zeker voor het huidige kabinet. De NSC zit er om de democratie te bewaken, en dat ze dat nodig vinden zegt al veel. Er zijn best integere politici, maar de manier waarop de systemen - ook de media, die alles in Den Haag uitvergroten, maar daarbij vaak oppervlakkig blijven - functioneren, versterkt het vertrouwen niet. De uitbuiting bv van de arbeidsmigranten, die je bij de liberalisering in de jaren 80 van het uitzendwezen kon zien aankomen - in met name de agri en distibutie, is vaak genoeg belicht, maar nooit serieus aangepakt, omdat er grote financiele belangen van enkelen mee gemoeid zijn.  Dus echt vertrouwen heb ik er niet in. En de democratie lijkt voor velen iets wat vanzelfsprekend is, en waar je je geen zorgen over hoeft te maken. Kijk nar de VS, waar het grote geld en het machisme de boventoon voert en de democratie om zeep wil helpen. Het vraagt om meer waarborgen dan we nu hebben. 

Ik wil wel vertrouwen hebben, maar omdat er ogenschijnlijk erg weinig besloten wordt in Den Haag blijft het m.i. vaak bij de goede wil van premier Schoof.

Ik mis een duidelijke mening over belangrijke problemen van deze tijd in de politiek en krijg de indruk dat er voor alle voorstellen wel een tegenvoorstel is. Dus vooralsnog vind ik weinig uitgaan van de Nederlandse - op zichzelf gerichte - politiek. Het gevolg is dat leiders met een grote mond, zoals president Trump, teveel ruimte opeisen. Dat is slecht voor de democratie! 

En wat ik ook mis is een duidelijk beleid door de jaren heen, waarbij rekening is gehouden met de onbetrouwbaarheid van de VS nu de republikeinen aan de macht zijn. Het lijkt wel of er niet vooruit gekeken wordt/is in Den Haag. Regeren is vooruit zien, maar in Nederland lijkt daar geen sprake van te zijn.

Dat geeft mij weinig vertrouwen in de mensen in Den Haag!

Geen enkel vertrouwen. Alles wordt vooruitgeschoven. Wilders met z'n grote bek regeert. Schoof is en gedraagt zich als een schoothondje. Zoveel incompetente bewindslieden en kamerleden. Coalitiepartijen houden elkaar gegijzeld. 

Niet echt meer. Te veel partijen met ondeskundige leiders. Te veel en te vaak moeten de minima het afleggen tegen de grootverdieners. Wonen, voeding en zorg moet bereikbaar blijven en niet als verdienmodel gezien worden. Hogere belasting voor de grootverdieners, zij profiteren het meest van onze belastingen. Zij worden het meest bevoordeeld.

Ik vraag mij als stemmer de laatste tijd af waarom ik eigenlijk mijn stem nog uitbreng op politici.

Want politici hebben eigenlijk erg weinig in de melk te brokkelen.

Ieder initiatief wordt vakkundig om zeep geholpen door rechters, de media, de EU, de hoge ambtenaren van onze Ministeries of wetenschappers.

Hierdoor wordt mijn vertrouwen in de politiek wel een beetje aangetast dus!

Ik wordt positief van mensen die doen wat ze zeggen, zeggen wat ze doen, die leveren wat ze beloven. Ik begrijp dat politiek iets is van geven en nemen. IK verwacht echter wel dat ze hun rug recht houden en geen onzin verkopen. Dat, hetgeen ze roepen en zeggen, dat het maakbaar, haalbaar en doenlijk is.

Ik wordt positief van mensen die grenzen stellen en deze aanhouden, met name als het moeilijk is. Bij goed weer kan iedereen zeilen, in storm zeilen is wat anders. Dat kunnen zeilen geeft vertrouwen.

Het maakt niet zo veel uit wie er regeert, om problemen opgelost te krijgen moet je verder kunnen kijken dan symptoombestrijding en ideologie. Dit is iets wat ik mis

Ik wordt positief van mensen die doen wat ze zeggen, zeggen wat ze doen, die leveren wat ze beloven. Ik begrijp dat politiek iets is van geven en nemen. IK verwacht echter wel dat ze hun rug recht houden en geen onzin verkopen. Dat, hetgeen ze roepen en zeggen, dat het maakbaar, haalbaar en doenlijk is.

Ik wordt positief van mensen die grenzen stellen en deze aanhouden, met name als het moeilijk is. Bij goed weer kan iedereen zeilen, in storm zeilen is wat anders. Dat kunnen zeilen geeft vertrouwen.

Het maakt niet zo veel uit wie er regeert, om problemen opgelost te krijgen moet je verder kunnen kijken dan symptoombestrijding en ideologie. Dit is iets wat ik mis. Regeren is niet symptoombestrijding, oppositie is meer dan ideologie verspreiden. Partijen die dit kunnen, daar word ik warm van.

. Regeren is niet symptoombestrijding, oppositie is meer dan ideologie verspreiden. Partijen die dit kunnen, daar word ik warm van.

Totaal niet. Tenminste niet in wat zich nu onze regering noemt. Alleen maar ruzie maken, beweringen naar buiten brengen die niet kloppen. Beloftes doen waarvan bij voorbaat al duidelijk was dat deze niet konden worden waargemaakt. 
En dan wat er in Amerika gebeurt. Doodeng! Een potentaat die met zijn makkers als een olifant door de porseleinkast dendert. Een groot gevaar voor de wereldvrede.

ik weet dat je het niet mag zeggen maar toch: jammer dat alleen dat oor is geraakt.

Het kabinet is wankel en over verschillende vraagstukken bestaat onenigheid. Als het kabinet niet tot (goede) daden komt springt de oppositie bij. GLPvdA en VVD regelden de volledige voortzetting van de steun aan Oekraine. Bijvoorbeeld. Van radicaal/extreem links en rechts is geen heil te verwachten.

In principe heb ik vertrouwen in de politiek.  Echter het moet  wel gebaseerd zijn op enig professionalisme. Ik realiseer me dat in een democratie de partijen die ik aanhang niet aan de regeringsknoppen zitten maar reken dan wel op een sterke oppositie. Ik heb wel minder vertrouwen in een groot gedeelte van de kiezers die kiezen met de onderbuik. In aanloop van de laatste verkiezing zag ik al aankomen dat de partijen die daar op inspelen goed zouden scoren. Dat laat weer zien dat het populisme het grootste gevaar is voor een goed functionerende democratie. Dat is de reden dat ik hoop dat de middenpartijen hier een goede les uit leren en zich laten leiden door een nieuwe jongere generatie politici die daar wat directer op kunnen inspelen en niet vastzitten aan de verouderde strategiën. 

Politiek is niet gericht op de gewone mensen, maar op de grote bedrijve,  aandeelhouders en winsten. Wij schieten daar weinig mee op. Dus nee, zolang dit do blijft heb ik geen vertrouwen.

Ik zou graag zien, dat ze stoppen met liegen, ipv populistische gelul. Ga regeren ipv lamlullen. Onder De Vvd Mark Rutte die ik verafschuwde deed het achteraf zo slecht nog niet. Loog ook veel, maar was geen splijtzwam in de samenleving.

Strenger beleid op asiel is belachelijk en geld verslindend. Deze mensen hebben wij straks hard nodig handjes aan het bed. Want wij Nederlanders gaan niet tegen een minima loontje werken, toch? De overlast die we hebben van buitenlanders voornamelijk arbeidsmigranten, die onze zo "nette" bedrijven deze mensen ontslaan en vervolgens op straat te komen leven. Zorg dat deze mensen een Green Card krijgen goed salaris verdienen, bij geen werk een afkoopsom om weer met opgeheven hoofd te vertrekken naar hun eigen land. 

Dat is geen gelul, mensen die we zo hart nodig hebben met fatsoen behandelen ipv te misbruiken. Ipv ons  falende asosociale  systeem in hun in de schoenen te schuiven.

Totaal niet. Het ontbreekt aan goed leiderschap. Van alle problemen die er in Nederland zijn, krijgt er eentje echt alle aandacht. Dat is het zelf gecreëerde migratieprobleem, waar het volk voor bang is gemaakt. Dit probleem is in heel Europa en de USA zo succesvol gebleken, dat het waard is om in stand gehouden te worden. En zo gaat dat nu al 25 jaar. Doordat dit probleem zoveel aandacht heeft opgeslokt, zijn de oplossingen voor alle andere problemen verwaarloosd. Daarom zitten jongeren nu zonder uitzicht op perspectief, wordt de zorg uitgehold, is het overdragen van de publieke sector naar de private sector een groot fiasco geworden, functioneert het openbaar vervoer niet meer, lopen we achter op infrastructuur, gemeenten hebben eindeloos veel taken erbij gekregen zonder de financiële middelen mee te geven, kansarme mensen die aan het einde van de maand de eindjes niet meer aan elkaar krijgen, zijn alleen nog maar kanslozer geworden, enz. 

Waar zou ik het vertrouwen nog vandaan kunnen halen?

Helaas ben ik mijn vertrouwen in de politiek al enige tijd kwijt, zowel lokaal als landelijk. En dat heeft niets mee te maken of mijn belangen worden behartigd of niet. Dat vertrouwen is weg omdat er door bepaalde mensen, die zich politici noemen, wordt gechanteerd/gedreigd om hun zin te krijgen. Of dat een premier die veertien jaar lang ons land mocht leiden, steeds opnieuw wegkwam met smoesjes, leugens en een selectief geheugen en daarvoor beloond werd met een internationale toppositie. Wilders doet het anders. Hij heeft al diverse malen gedreigd om, als hij zijn zin niet krijgt, de stekker uit het kabinet te trekken. Hij doet omdat hij denkt bij de volgende verkiezingen nog meer stemmen te krijgen, zodat hij alsnog premier kan worden. Chanteren/dreigen is een zwaktebod van iemand die intelligent genoeg is om dat middel in te zetten wanneer dat hem het beste uitkomt. En dat heeft niets te maken met de wil van het volk, maar alles met de narcist die Wilders is. Maar je ziet dit overal. Binnen de gemeente waar ik woon vangen raadsleden elkaars vliegen af en houden ze besluitvorming tegen, alleen maar omdat een partij die iets indient hen bij een ander plan heeft gedwarsboomd. Ook wordt oogluikend toegestaan dat een wethouder, net zoals Wilders dat bij de regering doet, de gemeenteraad chanteert door te zeggen dat als zijn bouwplan niet wordt uitgevoerd er helemaal niet gebouwd gaat worden.  Maar ook op andere vlakken wordt het spel al lang niet meer eerlijk en open gespeeld. De term “achterkamertjespolitiek” is nu ingeburgerd, daar waar het nog niet zo heel lang geleden als ‘not done’ werd beschouwd. Het antwoord ligt bij de kiezer, maar die is blijkbaar alleen maar -- en steeds meer – met zijn/haar eigenbelang bezig; ikke, ikke en de rest kan stikken. Nee, ik zie geen partij die hier verandering in kan aanbrengen, ook de door Timmermans beoogde nieuwe socialistische partij niet. Want écht socialisme staat haaks op wat Wilders doet en waarmee hij een ruime meerderheid mee heeft behaald. Timmermans is niet sterk genoeg om dat te doorbreken en de politici die daar wel de (overtuigings)kracht voor hebben vertegenwoordigen een te kleine achterban.       

Ik had vertrouwen in de politiek. Veel zelfs. Zoals andere mensen vertrouwen op God had ik dat met Den Haag.

Als er iets evident fout ging dan nam ik aan dat dat per ongeluk een keer zo was gegaan maar dat dat echt nooit de bedoeling was geweest. 

Er zijn ook politici die ik vertrouwde maar die zijn weggevaagd. Khadija Arib, renske Leijten, Dennis Wiersma, de oorspronkelijke Pieter Omtzigt.

Ze lopen niet meer in Den Haag of zijn stuk.

De vrasg die beter kunt stellen is 'heb je vertrouwen in de Nederlandse rechtspraak?' Politiek schijnt tegenwoordig bepaald te worden door rechters, al dan niet activistische.

Er wordt weleens gezegd: 'Maatschappelijk gewenst, maar politiek onhaalbaar.' Dat geeft precies weer waar 'm de schoen vaak wringt in de politiek. Een ander 'vrij naar'-gezegde belicht een andere kant van de politiek: 'De politiek en wetenschap op één kussen, daar slaapt de dwaling tussen.' Dat is waarom onder meer de stikstof discussie een schier onmogelijke (b)lijkt. Om politieke keuzes te rechtvaardigen, worden feiten en wetenschap nogal eens buitenspel gezet. Dus, vertrouwen in de politiek? Laat ik maar zeggen dat het vertrouwen in de politiek bij mij nogal eens onder druk staat.

Al lang niet meer, sinds de liberale klaplopers onze voorzieningen verkwanseld hebben ben ik ervan overtuigd dat de politiek er niet is om het volk te dienen maar alleen de lobbyisten van het bedrijfsleven (mensen zou ik die niet willen noemen) die tot hun elleboog daar zitten waar de zon nimmer schijnt .... De huidige 2e kamer (en in feite ook de zogenaamd 'niet' politieke 1e kamer) is verworden tot een Poolse landdag waar het hoog tijd wordt om eens een kiesdrempel in te voeren (effectiever dan een drempel instellen voor het aantal moties, maar dat terzijde). Liever zie ik toch een politiek die meer afstand houdt van de waan van de dag en werkt met visie in plaats van de huidige arena vol ruzie en wantrouwen. Maar dan nog, ik denk een intelligent mens wel 2 keer nadenkt voordat die vandaag de dag nog in de politiek stapt. De grote issues die nu spelen hadden allemaal wellicht ondervangen kunnen worden als dit land niet iedere keer bestuurd zou worden door coalities die 3, 4 of 5 partijen groot zijn. Want dan is het resultaat net als thee van een theezakje die al in meerdere kopjes is geweest, een slap aftreksel geheten een compromis. En de zogenaamde messias uit Venlo ervaart nu ook wat het is om zelf aan de knoppen te zitten, oppositie is altijd makkelijker dan verantwoordelijkheid zullen we maar zeggen. 

Enfin, ik volg het eerlijk gezegd ook al niet meer, net als het meeste nieuws.

Ik ben een groot deel van mijn vertrouwen in publieke instituties verloren in de coronatijd. Wat er toen gebeurde was dat de politiek handelde tegen de principes van de rechtstaat in en daarin nauwelijks gecontroleerd werd. En vooral niet door de media.

Wie er aan de macht komt vind ik steeds minder boeiend. Het zijn toch steeds weer mensen met de beste netwerken en de belangrijkste vriendjes in plaats van de mensen met het meetste integriteit.
Ik vind het vooral belangrijk dat regerende politici de rechtstaat hoog in het vaandel hebben. Dat is volstrekt niet meer iets om for granted te nemen. Sterker nog, overal in Europ zijn radicaal-rechtse politici in de weer om van die irritante checks and balances af te komen.

Maar heel in het kort: ik observeer dat er enkele integere politici met idealen in de politiek actief zijn, maar dat is een minderheid. Veel politici zijn opportunisten die hun eigen rechtstaat zouden verkopen voor een paar tientjes. 

Ik ben meer dan 50 jaar lid van de PvdA. Er zijn perioden geweest dat ik daaraan consequent het woord "kritisch" verbond.

Bij politiek hoort compromissen sluiten en af en toe wat weg slikken. Maar ik heb de "periode Kok" als rampzalig beschouwd.

De relatief recente aanzet tot verdere samenwerking met Groen Links zag ik als een positieve ontwikkeling maar, zoals ik het partijbestuur vooraf liet weten, "niet met Frans Timmermans als lijsttrekker". De schijnverkiezing die hem uiteinelijk "aanwees" had als methodiek in het voormalige communistisch Oostblok niet misstaan.

Na lang aarzelen heb ik ,ijn stem tenslotte op een mijns inziens veelbelovende vrouw op de Groen Links - PvdA lijst uitgebracht.

Mijn somberste verwachtingen van Timmermans als lijsttrekker zijn uitgekomen. Mijn besluit staat dus vast. De samenwerking Groen Links - PvdA moet worden uigebouwd, maar met Frans Timmermans als lijsttrekker heb ik daar geen enkel vertrouwen meer in. Mijn stem gaat dan zelfs niet meer naar een ander op die lijst. Voortijdig terug treden van Frans zou mijn vertrouwen in de politiek weer een boost geven. Ik ga ervan uit dat Frans zelf zich nog heel goed het tussentijds terug treden van Job Cohen als fractieleider kan herinneren.

Nou nee, niet echt. Omdat u het vraagt. De politiek houdt zich niet aan de Grondwet, het contract tussen Overheid en Burgers. Neo-Liberalisme en de Grondwet zijn ook niet verenigbaar. Bijvoorbeeld artikel 22.2 van de Grondwet. Die stelt dat "Bevordering van voldoende woongelegenheid is voorwerp van zorg der Overheid." Tja, als de overheid dat niet doet, wie dan wel. Echter de volkshuisvesting en VROM werden afgeschaft, corporaties die zonder winst verhuurde werden gestraft met een strafbelasting (de verhuurderheffing). Gesteld werd dat "de markt" vanzelf wel zou zorgen voor voldoende aanbod, maar vervolgens werd en wordt dit (nieuw aanbod) actief door de overheid zwaar tegengewerkt met bestemmingsplannen, bureaucratie, excuses uit Brussel, ruimte geven aan bezwaarprocedures, geen deadlines stellen aan bouwers, massale verkoop van huizen aan expats toestaan enz. De jaarlijkse huurprijsverhoging wordt bepaald door instanties die eerder belang hebben huurprijzen zo veel mogelijk te verhogen dan ze te beperken. Huisjesmelken (zoals wat bijv. Blackstone doet maar bijv. ook W.v. Haga en B.v. Oranje, F. Ludwig, Casa Haarlem) zouden sommigen uitleggen als slim zakendoen, maar anderen zouden dit uitleggen als immoreel en crimineel. Neo-Liberalisme werkt dit in de hand, de NL politiek werkt dit in de hand.

Ik ben op mijn leeftijd, na een levenlang maatschappelijk en politiek geëngageerd te zijn geweest, afgehaakt. 
Of het nu Trump is die als een soort "Putin Light" de democratie opoffert voor oorlogszuchtig autocratisch maatschappelijk onverantwoord afbraakbeleid,  of de populistische Wilders of Schoofs, de buiksprekerspop, zonder enige actieve sociaal maatschappelijke en politiek verantwoordelijkheidsgevoel, ik ben er klaar mee.

En probeer zo weinig mogelijk mij nog druk te maken over de afglijdende schaal waarop internationaal en nationaal  politiek bedreven wordt en populisme, ondersteund door social media en AI, onze democratie ondermijnd. 

Ben van mening dat, om onze sociaal maatschappelijke ethiek en moreel gedrag ten goede te doen keren, ons democratisch bestel fundamenteel zal moeten worden hervormd. 
Waar excessen en extremen in ons parlement, zowel ter linker als ter rechterzijde, een ondergeschikte rol  moeten vervullen en het zwaartepunt in volksvertegenwoordiging een min of meer gelijkmatige mix van politieke  stromingen moet bevatten. Desnoods met beperkingen in ons huidig democratisch systeem. 

De tijd dat een "gezond democratie" extremen wel zal overleven is in deze tijd van individualisme, opportunisme, populisme,  gevoed social media en AI voorbij. Een condoleance waard 
Ik laat het aan de huidige en toekomstige generaties hun eigen lot te bepalen.

Eerlijk gezegd heb ik al jaren erg weinig vertrouwen in de politiek, en met reden.

Het is misschien een rare tik, maar ik kijk na verkiezingen altijd even naar de CV's van kamerleden en die van de leden van de regering. Ik vind het schrikbarend hoe weinig relevante expertise politici hebben. Die mensen zijn dan volledig afhankelijk van wat hun ambtelijk apparaat, lobbyïsten en actiegroepen hen influisteren. Vaak schat ik in dat ze niet eens weten hoe ze de juiste vragen moeten stellen om wat hen wordt ingefluisterd te toetsen.

Dát er zo weinig capabele politici zijn verbaast me dan weer niet. Het is toch een baan van (bijna) 7 x 24 uur werken, vaker op de vorm dan op de inhoud worden aangevallen, moeten luisteren naar collega's die veel lucht verplaatsen maar niets zeggen, en aan het einde van de dag door meer dan de helft van de bevolking voor rotte vis worden uitgemaakt. En dat voor een salaris dat veel lager is dan wat functies met vergelijkbare verantwoordelijkheid in het bedrijfsleven opleveren, met een baangarantie van maximaal vier jaar. Je moet dan wel een heel erge idealist zijn om daaraan te beginnen. Om er vervolgens achter te komen dat je als witte raaf in het Haagse geen verschil gaat maken.

Hoe we dat kunnen veranderen? Dat is niet makkelijk. Immers, in andere landen en bijvoorbeeld op EU-niveau zien we niet anders. Maar misschien kunnen we beginnen met per portefeuille een examen af te nemen dat politici moeten halen voordat ze zich met zo'n portefeuille (in de kamer of de regering) mogen bemoeien. Ik vrees alleen dat dan wel heel veel kandidaten af zullen vallen. Dat kan dan misschien worden opgelost met een veel hoger 'salaris' om capabele mensen uit het bedrijfsleven te 'recruteren'. Maar eerlijk gezegd zie ik dit allemaal niet gebeuren. Dergelijke voorstellen zouden moeten worden goedgekeurd door de mensen die weten dat ze daarna van hun wachtgeld kunnen gaan genieten...

Dus helaas, we zijn in Nederland (en andere landen en de EU) overgeleverd aan 'bestuurders' en idealisten die objectief beschouwd niets in de politiek te zoeken hebben. Dat we überhaupt nog bestaan doet vermoeden dat de politiek kennelijk niet zo'n groot verschil maakt. Dat doet me dan weer denken aan hoe goed het met België ging toen daar een recordtijd nodig was voor de vorming van een nieuw kabinet...

Ik heb in ieder geval vertrouwen in de mensen die mijn stem vertegenwoordigen. VOLT. Ik voel me naast Nederlander absoluut ook Europeaan. We zouden veel trotser moeten zijn op wat er bewerkstelligt is na de 2e wereldoorlog. En handelen naar die trots.

o oftewel NUL!

De politiek is er om maatschappelijke problemen op te lossen. Daarin slaagt ze al decennia niet meer. Integendeel, ze veroorzaakt zelfs problemen. Er wordt toegegeven aan de wensen van invloedrijke belangengroepen. De onevenwichtigheid in maatschappelijke verhoudingen is daardoor toegenomen. 

De politiek is er om maatschappelijke problemen op te lossen. Daarin slaagt ze al decennia niet meer. Integendeel, ze veroorzaakt zelfs problemen. Er wordt toegegeven aan de wensen van invloedrijke belangengroepen. Daardoor neemt de onbalans in de Nederlandse samenleving toe. 

De politiek is er om maatschappelijke problemen op te lossen. Daarin slaagt ze al decennia niet meer. Integendeel, ze veroorzaakt zelfs problemen. Er wordt toegegeven aan de wensen van invloedrijke belangengroepen. Daardoor neemt de onbalans in de Nederlandse samenleving toe. 

Niet bij deze regering!

Is eerder geprobeerd, ik meen in Vleuterwijde was toen geen succes met als gevolg parkeerproblemen die later min of meer zijn opgelost. Dit heeft kans van slagen als het openbaarvervoer een echt alternatief is. Bussen en trams die bv om de 10 minuten rijden en waarvan je op aan kunt met goede aansluitende verbindingen. Zoniet dan is het een farce en gedoemd te mislukken. 
 

Weinig meer. Maar wat ik niet geloof is dat het huidige kabinet helemaal niets waarmaakt. Op de achtergrond zal er echt wel niet helemaal niets gebeuren, maar daarover reppen de media en de journalistiek niet. Maar een regering die zich klem laat zetten door allerlei gerechtelijke uitspraken uitgelokt door allerlei organisaties zoals milieubewegingen, burgerbewegingen etc. en nog eens dwars wordt gezeten door de Raad van State en de Europese Unie kan inderdaad niet veel uitrichten. Er is hier te veel vrijheid om overal tegen in te gaan en daardoor is er nu de dictatuur van de buitenwacht die de regering het regeren onmogelijk maakt en die daardoor zelf geen prioriteiten meer kan stellen.

Het is schrikbarend te lezen hoe een aantal schrijvers vinden dat de rechtstaat maar aan de kant geschoven moet worden. Uitspraken als: "Ieder initiatief wordt vakkundig om zeep geholpen door rechters, de media, de EU, de hoge ambtenaren van onze Ministeries of wetenschappers." "De vrasg die beter kunt stellen is 'heb je vertrouwen in de Nederlandse rechtspraak?' Politiek schijnt tegenwoordig bepaald te worden door rechters, al dan niet activistische." " Maar een regering die zich klem laat zetten door allerlei gerechtelijke uitspraken uitgelokt door allerlei organisaties zoals milieubewegingen, burgerbewegingen etc. en nog eens dwars wordt gezeten door de Raad van State en de Europese Unie kan inderdaad niet veel uitrichten. Er is hier te veel vrijheid om overal tegen in te gaan en daardoor is er nu de dictatuur van de buitenwacht die de regering het regeren onmogelijk maakt en die daardoor zelf geen prioriteiten meer kan stellen."

Ik laat het aan de lezer dezes over om uit te zoek wie deze uitspraken deden. Een mooi tijdverdrijf. Spoiler alert: het zijn de bekende "sterke man" Wilders aanhangers, die tussen neus en lippen door ook hun gram spuien over de Nederlandse media die geen gewag zouden maken van alle dingen die het huidge kabinet wel tot stand brengt.

Onze regering is nep. Kennelijk is dat ook de bedoeling! Er lijkt een revolutie van rechts wereldwijd aan de gang. Naar mijn mening zijn de conservatieven veel te bang voor verandering. Maar we zijn juist zover gekomen door steeds te veranderen en ons aan te passen. 

In het algemeen heb ik wel vertrouwen in de Nederlandse democratie. Door de huidige kamersamenstelling zitten we nu helaas met de huidige 4 coalitiepartijen opgescheept en dat werkt volgens mij in het geheel niet. De politieke ervaring ontbreekt bij de meeste bewindspersonen en ze zijn in het geheel niet met elkaar eens. Daarom heb ik weinig vertrouwen in het huidige kabinet.

Doet mijn mening ertoe? Wat gaat die toevoegen aan de kwaliteit van onze bestuurders, de kwaliteit van de besluitvorming en uiteindelijk de kwaliteit van 'ons' leven? Wie zijn 'wij'? Welke rol speel ik, welke rol speel jij? Hoe ziet mijn leven er nu uit, met veel mensen om mij heen die dakloos, financieel en sociaal ontwricht zijn of naar mijn omgeving zijn gevlucht omdat hun leven niet meer zeker was doordat zij hun mening uitten – wat jij en ik hier voor 99,5% ongestraft kunnen doen? Hoe zou mijn leven eruit zien als hier geen enkele ontheemde en ontspoorde medemens te vinden is?

Het gros van wat ik hier lees, zie ik als 'shaming and blaming' – zij hebben deze rotzooi veroorzaakt: (namen van) partijen en politici of instanties (rechters, media, journalisten) ... die hebben het gedaan.

Ho effe: wie heeft ervoor gezorgd dat deze mensen (als we het even beperken tot de huidige regering) op hun plaats terecht kwamen? Jij, of je buren, je neef, je tante, je dochter of je collega of je werkgever?

Toen je stemde, waar heb je je keuze op gebaseerd? Op kennis of op gevoel? Op feiten of op meningen – wiens meningen?

 Het is heel makkelijk je te laten meevoeren op een stroom van one-liners en stemmingmakerij; een paar meningen op sociaal (?) media lezen of beluisteren is veel makkelijker dan je echt verdiepen in feiten (waar vind je die, wanneer iedere mening als een feit wordt verkondigd?). Als jij een nieuwe 'feit' doorgeeft aan je 3.896 'vrienden' op een van de vele 'socials', noem je dan je bronnen? Leg je uit hoe je tot die conclusie bent gekomen? Doe je een redelijke en realistische suggestie hoe wij dit met z'n allen kunnen verhelpen of op z'n minst verlichten?

Ja, ook ik vind dat 'we' problemen hebben rond huisvesting – van onze opgegroeide kinderen die de huur of koop niet kunnen betalen, van te weinig mensen in te grote huizen, van vluchtelingen die in overvolle centra zitten – maar voordat ik ga wijzen naar wie daar de schuld van heeft, ga ik me eerst schamen voor het feit dat ik als alleenstaande nog steeds woon in een huis waar ik in het verleden als gezin van vier zat, enen later drie en nu alleen. Verhuizen? O nee; ik moet er niet aan denken, ik zit hier veel te goed. Vluchtelingen of twee studenten in huis nemen – ik moet er niet aan denken.

En wat er in Amerika gebeurt: ik kan zo vijftien diskwalificerende bijvoeglijk naamwoorden spuien, maar ik hou het bij een constatering die ik vele presidenten terug (voor wie ik me zou schamen als ik ze gekozen had) deed: kennelijk is dit wat het gros van de Amerikaanse bevolking wil. Als dáá sprake is van democratie, en hier ook, dan is wat in ons land gebeurt, ook een gevolg van wat wij (jij en ik?) willen.

Dat was mijn mening.

Wanneer is Karen van Oudenhoven te gast? Want ik luister vandaag (dinsdag 4 maart) naar de radio en blijkt Marjan Slob, Denker der Nederlanden, te gast. Dat maakt wel een fraai bruggetje naar wat ik vind: in de politiek is er te weinig ethiek en te weinig zingeving. Dat die ethiek (of moraal) ontbreekt kunnen we zien in het schofterige geschreeuw van narcistische mannetjes zoals Donald T. in de USA en Geert W. alhier te Nederland. Geert is de Hater der Nederlanden, zouden we kunnen zeggen: hij spreekt uit de haat tegen alles wat anders is (asielzoekers, bijstandsgerechtigden, mensen met een psychische kwetsbaarheid), maar wellicht gaat daarin ook een heleboel zelfhaat schuil. Maar goed, dan ga ik 'psychologiseren', en het aat over 'de politiek'.

En dan kom ik op de oorsprong van dat woord, uit het grieks: Πολιτεία (politeia). Zoals veel woorden uit die oude talen heeft het meerdere betekenissen: het is het beleid van de staat (of regering), maar ook 'de rechten van het volk', en hoe zij die rechten garanderen en invullen. Of zoals Aristoteles het formuleert: "(...) Een burger is niet anders te definiëren dan als iemand die deelneemt aan de rechtspraak en in het bestuur." En dan concludeer ik: alle egocentrische, materialistische Nederlanders die over van alles en nog wat klagen, de schuld van problemen bij 'asielzoekers' neerleggen en daarom recalcitrant een stem hebben uitgebracht op de PVV van Geert W. hebben zich als slechte burgers gedragen. Want zij nemen niet werkelijk deel aan de samenleving, ontmoeten geen 'anderen' (of weigeren die te ontmoeten) om zich aan te spiegelen, en werken zelden aan zingeving (blijven gevangen in hun materialisme).

Maar goed, mijn eigen vertrouwen in de politiek? Niet zozeer in dè politiek, want ook ik zie hoe de machinaties werken: de lobby van de allerrijksten en grote bedrijven op landelijk niveau (nog steeds geen vermogensbelasting), het niet werken aan oplossingen voor de problemen in Nederland (zeker niet door deze regering, op een enkele minister of staatssecretaris na) en dat geldt ook op gemeentelijk niveau, waar lokale politici achterhaalde 'oplossingen' presenteren voor knelpunten in de Hoornse samenleving. Ik denk dan aan een autotunnel onder het spoor naar een autoluwe, Middleeuwse binnenstad, of een zoveelste 'Masterplan' voor het centrumgebied van de woonwijk Kersenboogerd.  

Ik hoop dat de wanprestaties van Donald T. in ieder geval bij een deel van de burgers, van de kiezers duidelijk zal maken dat het populisme en de vreemdelingenhaat van Geert W. voor Nederland evenmin sluitende oplossingen biedt.