Mijn vrouw en ik kijken uit naar 19 september 2025, de dag waarop wij met onze kinderen en kleinkinderen hopelijk mogen vieren dat wij 50 jaar geleden zijn getrouwd. Het is traditie geworden om, sinds onze kinderen vanwege hun studies ons huis hebben verlaten, elke vijf jaar met hen en later met hun partners en kinderen op pad te gaan. De eerste keer was naar Edinburgh, vijf jaar later gevolgd door het Griekse eiland Samos en weer vijf jaar daarna met een prachtige reis naar het indrukwekkende Istanbul, allemaal met onze twee kinderen. De daaropvolgende reis ging met kinderen en hun partners naar Rome, tijdens welke reis we van onze dochter hoorden dat we oma en opa mochten worden. In 2020 zijn we met inmiddels met z'n negenen - kinderen met hun partners en drie kleinkinderen - naar Malmedy in België geweest, waar we heerlijke dagen hebben doorgebracht in een soort Pipi Langkous huis. En nu zijn we op zoek naar een locatie om in het najaar naar toe te gaan, opnieuw met z'n negenen. Kortom; een mooie gebeurtenis om halsrijkend naar uit te kijken.

De dag in 2025 warop ik uit mijn dak zal gaan van vreugde is de dag waarop het huidige kabinet valt. 

De beste dag voor mij komende jaar wordt de dag dat dit kabinet eindelijk inziet dat 7 oktober niet de start was van alle ellende in Gaza maar een reactie is op alles wat Israël al jaren doet  en stopt met geld en wapen onderdelen leveren aan Israël.  Die dag gaat bij mij de vlag uit 

Onze 25e trouwdag op 27 september 2025 is een dag om naar uit te kijken, en verder kijk ik al heel lang uit naar de dag dat de mensheid eindelijk stopt met het doorlopend vervuilen van onze planeet.

Een dag die vast en zeker in 2025 weer niet zal komen.

1 April mijn 64E verjaardag 

En alle overige dagen met mijn familie

Elke dag. 

Op 17 januari word ik 67,  maar ik ga in de praktijk zeker niet met pensioen! Ik blijf lekker, met veel plezier, werken in mijn eigen bedrijf. Op mijn 53ste ging ik weer in de schoolbanken om een switch aan mijn loopbaan te geven. Na 2 opleidingen startte ik mijn bedrijf, waarin ik ambtenaren van minstens 40 begeleid om  prettig en productief te blijven werken. En ik ondersteun overheidsorganisaties om ervaren ambtenaren duurzaam inzetbaar te houden.
Heel fijn en zingevend werk waarbij ik graag mijn kennis en ervaring inzet om de wereld een stukje mooier te maken!

Ik kijk uit naar 1 januari. Want dan ben ik jarig. En dan komen er oude vrienden die ik al ken sinds de 60er jaren. Wedstrijdroeiers, mede oprichters van de studentenroeivereniging Gyas, die inmiddels de grootste in zijn soort is in Nederland, en in Parijs met 2 roeisters goud wonnen. Traditioneel eten we dan snert, wat er goed ingaat na alle gesnoep en zo vanaf Sinterklaas.   

Vervolgens kijk ik uit naar volgende bezoekers, met andere (zeil) vrienden. En op 3 januari verjaardag verder vieren met gezin dochter , die uit de Randstad moeten komen. Gegeven mijn beperkte mobiliteit door een handicap  moet ik het hiervan hebben. We kunnen niet meer iedereen tegelijk hebben. 

De rest van het jaar kijk ik uit naar Lubach, om nog enig vermaak te hebben van dit rariteiten kabinet. 

In 2025 krijg ik mijn 5 kleinkind en in April hoop ik mijn 67 verjaardag te vieren, nooit gedacht dat ik dat zou halen eerst vrij jong Eén melanoom gekregen en toen ik 47 jaar was borstkanker met de hele behandeling chemo bestralingen en operaties en 5 jaar hormoontherapie en na twee jaar zagen uitzaaiingen dus ik zou niet meer beter worden gelukkig bleek na 4 maanden in een ander ziekenhuis dat het een fout was maar sindsdien is ieder jaar er 1 

Dag is de dag waarop er niet meer zal worden gezegd: '..........bereidt u voor op oorlog.........' door de Secretaris Generaal van de NAVO.

Zodat wij onze kinderen en kleinkinderen niet met een uniform aan zullen zien en als soldaat in de loopgraven.

Dat is mijn grootste wens - wij hebben een mooi leven achter ons, dus deze wens is het allerbelangrijkste nu.

De dag dat GTA6 uitkomt (helaas kan dit ook zomaar 2026 worden)

Waar heb ik zin in: in november 2025 hebben we wederom een concert van onze oratoriumvereniging (koor) Soli Deo Gloria in de Oosterkerk te Hoorn. We zingen een prachtig requiem van Michael Haydn (1737–1806), de Missa pro defuncto Archiepiscopo Sigismondo. En daarna het fantastische requiem van Wolfgang Gottlieb Mozart (1756–1791), een luistertip voor Job Cohen, die te gast was op eerste kerstdag. 

En ik vermoed dat de andere koorleden er eveneens veel zin in hebben. Want het repetitieproces naar een concert toe is al een feestje.

Welke dag? - De maand weet wel, maar de exacte dag nog niet. Want in februari hoop ik opa te worden. Zie er enorm naar uit.

Wat grappig is.. Het oud gevonden worden - ik ben nu 73 - bevalt me totaal niet. Zoals zojuist in de goedbedoelde nieuwjaarswens: "..en dat je nog heel veel jaartjes meegaat". Terwijl ik het 'opa worden' mij iedere dag dat het dichterbij komt opgewekter en jonger maakt. 
Toch een datum? Dan mik ik voorlopig op 24 februari. Dan ben ik precies 73,5..! Maar iedere andere dag maakt me uiteraard net zo blij..! 🙂 

Ah, de site werkt weer :-)

Ik kijk uit naar de dag dat slavernij en vrouwendiscriminatie écht afgeschaft worden, zowel in de publieke ruimte als achter de voordeur. En naar de dag dat nakomelingen van NSB'ers, Nazi's en slavenhandelaren niet meer verantwoordelijk gesteld worden voor de misdaden van hun voorouders. Laten we (zonder blind te zijn voor het verleden) nu allemaal onze schouders onder onze samenleving zetten en stoppen met overal de schuld aan het verleden geven. Ik kijk uit naar de dag dat (grote delen van) de oppositie in de Kamer en de pers stoppen met hun dagen te verdoen met antireclame maken voor die regeringsleden die op constructieve wijze proberen om een rechtsstatelijke samenleving op te bouwen. Graag meewerken, mensen, met zwartmakerij red je dit land niet. We zullen het in dit land echt samen moeten doen. En ik wed dat uiteindelijk iedereen hier het gelukkigst van wordt.

In principe heb ik geen echte dag of dagen die van enig belang zijn voor mij persoonlijk maar dat mijn dochter een woonplek vind in deze op hol geslagen woonmarkt is er 1.

Verder meer van algemene aard en dat de winter weer achter ons ligt en het weer lente is. En natuurlijk het conflict in Oekraine tot een einde komt en de zorgen van een bedreiging van betrokkenheid als land wegneemt. En dat hamas de gijzelaars teruggeeft en ook daar misschien de rust weer even terugkeert.  Maar ook een eind aan de migratiestroom die zich al heel lang hier naar toe beweegt en dat alles gewoon op een legale manier gaat in plaats van zoals het nu gaat en de zorgen ervan wegneemt aangezien dit thema zo vaak tot in de treure toe is besproken en nog vaak zal worden besproken en belicht. 

Gezien de vele reacties van mensen die uitkijken naar samenzijn met kinderen en kleinkinderen: Ik kijk uit naar de dag dat regelmatig samenzijn met kinderen en kleinkinderen ook elke Nederlander gegund wordt. Dit zou veel mensen, vaak ouderen, erg gelukkig maken. Ook zou het veel eenzaamheid voorkomen, onze nationale ouderenkwaal.

Tja..

Ik had al eerder geschreven dat het concept van “een jaarwisseling” mij altijd vreemd is voorgekomen. Dus ergens naar uitkijken voor het komend jaar?  Ben dik tevreden met m’n huidige bestaan – sta op en loop een paar kilometer met Whooper m’n jack Russell – en dan aan het ontbijt.

Het is hier ondanks de “gifspuiter” heerlijk om te lopen en te genieten. Het Vledderveld en Boschoord enzo. 

Moet uitkijken dat ik zelf geen gifspuiter wordt Ha Ha.

Dus nee ergens naar uitkijken… doe ik niet… leef m’n leven want reizen hoef ik niet meer.  Dat heb ik al ruim voor m’n pensioen gedaan. En bang voor de toekomst voor m’n kinderen en kleinkinderen. Dat is aan hen die ze hebben. Waar we nog steeds naar toe gaan op deze wereld. Ik heb ze gelukkig niet.

Ja ik leef m’n leven en geniet elke dag.

Een gezond 2025 gewenst