Niet, ik maak mij nergens druk om!

Drukte kent twee aspecten : veel (moeten) doen in (te) weinig tijd en psychisch / emotioneel bedrukt zijn door iets naars. Van de eerste raak je gestresst, in tijdnood, van de tweede kun je depressief worden en tijdsbesef juist kwijtraken. Heel naar is het als de twee samenvallen. Mijn ontsnappingstruc was en is de narigheid verwoorden, op papier als er niemand is om te luisteren, en muziek maken. Een combinatie leidde tot nu toe steeds tot een repertoire, dat in de streamingsdiensten te horen is. Ik schreef en speelde me uit de gevoelens weg die sommige politici me bezorgden met hun opvattingen die lijnrecht tegenover de mijne stonden, of, dichterbij, emoties van verloren vriendschap, mislukte liefde, maar natuurlijk ook over het positieve in dit leven. Evenwicht zoeken blijft een constante. Druk van links, van rechts, van voren en van achteren en toch overeind blijven en voortgaan. Schrijf, maak muziek, schilder, houw beeld, speel toneel, dans en rust uit, tussendoor.

Tijdens mijn werkzame leven (en nog) gaf ik bij 'drukte' geen gas, maar trapte ik op de rem - vervolgens keek ik wat het urgente en/of belangrijkste was en pakte dat dan (veelal in combinatie met nieuwe afspraken) aan.

Als iemand mij (bijvoorbeeld. bij de koffieautomaat vroeg: "Druk?" was mijn antwoord steevast: "Daar ga ik het niet met je over hebben, kan beter wat gaan doen".

Sinds ik zeg "lekker bezig" of "goed bezig" in plaats van druk voelt het heel anders. Druk is uit mijn woordenboek, en dat voelt prima. Alsof ik meer te zeggen heb over wát ik doe en wanneer.

Als pensionado vind ik het heel fijn dat er niets - of niet veel meer - echt moet. Maar omdat ik nog behoorlijk actief ben als vrijwilliger en met de lokale politiek ontstaat er soms nog steeds wel enige 'druk', maar die is zeer beheersbaar. Als ik nu nog druk voel dan komt uitsluitend door mijzelf. Ik heb mij wel afgemeld voor alle social media. Geen facebook meer of X of Instagram. Al dat geleuter en elkaar op afstand voor van alles en nog wat uitmaken stond mij erg tegen. En het is heerlijk, ik kan het iedereen aanraden. Gelukkig zie ik dat steeds meer mensen, bedrijven en instanties X verlaten, dat zou iedereen moeten doen. Ik benijd de jeugd van tegenwoordig helemaal niet met al die influencers en stromingen waaraan zij blijkbaar moeten meedoen. Zij realiseren zich niet hoeveel druk zij zichzelf daarmee opleggen.

Meditatie (ogen dicht, even afstand nemen)

Regelmatig mediteren maakt dat ik veel meer rust in mijn hoofd ervaar, waardoor ik veel makkelijker overzicht kan krijgen over alles wat ik nog doen moet. Het maken van to-do lijstjes maakt dat ook inzichtelijk. Mijn probleem is denk ik de enorme veelheid van taken die ik moet voltooien. Op het moment dat ik geen overzicht heb, dan verandert dat in mijn hoofd als een verschrikkelijke berg waar ik liever niet naar kijk.

In extra drukke tijden gooi ik tijdrovende dingen uit mijn leven, zoals gamen.

Ik heb tegenwoordig wel een aantal vaste activiteiten verdeeld over de week, hoef mij niet opgejaagd te voelen maar plan mijn dagen toch goed in. Dat heb ik mezelf aangeleerd en het geeft structuur en ook rust aan de dag, terwijl ik de dingen vrij goed aan kan. Het onverwachte maakt mij onrustig en dat orden ik het liefst voordat het mij overspoelt.

Toen ik nog een baan in de Thuiszorg had maakte ik een vrij strakke planning. Als intaker/zorgverlener was dat ook nodig, want na 50 minuten gericht praten is het gesprek wel klaar. En op een bepaald moment ging het vanzelf binnen redelijke tijd. 

Het was en is nog steeds: keuze's maken en dat doe ik ook. Het lijkt mij niet prettig om meegesleept te worden in een slordige dag, maar onverwachte gebeurtenissen zijn er natuurlijk altijd. Ik maakt dan tijd en stel iets anders even uit: het plannen wat ik ooit geleerd heb zit er dus nog steeds in bij mij - bewust of onbewust.

En ik lees dagelijks een paar uur, want ben lid van 4 leeskringen waaronder 2 Nederlandse, een Engelse en een Franstalige kring. En in het voorjaar/de zomer werk ik vroeg in de ochtend in een mooie Rozentuin op een Landgoed in de buurt - dat is heerlijk. Na een paar uur stop ik vanzelf, want dan word ik moe en is mijn mand vol uitgebloeide rozen. Het resultaat is dan een opgefriste tuin en voldoening voor mij.......

Ik ben door mijn ms snel vermoeid en prikkel gevoelig. In mijn dagelijks leven doe ik veel me aandacht omdat het soms niet anders kan (alledaagse dingen zijn vaak moeilijk en gaan niet niet meer vanzelf) maar ook omdat het energie spaart.

Ik zit minder op mijn telefoon. (geen afleiding van alle prikkels op het scherm)

Als ik in de wachtkamer of voor 'n verkeerslicht moet wachten dan wacht ik ook gewoon. Ik focus op mijn ademhaling en zie het wachten niet als iets vervelend maar als 'n luxe pauzemoment.

Ik heb mezelf verboden om nog van rij te wisselen voor de kassa. Je kiest en dat is het. 

Haal de haast uit je leven en je houdt paradoxaal genoeg veel meer tijd over! 

Ik ben nooit aan social media begonnen. Alleen aan een smartphone en whatsapp begonnen omdat een kind naar een ver buitenland ging. En nu vind ik dat wel prima, al merk ik dat vanuit het werk meer druk ontstaat omdat ook veel werk via de smartphone gaat. Dat is jammer. 

Als het in mijn hoofd te druk wordt heb ik daar veel meer last van dan fysiek veel werk hebben. Dat is vaak overzichtelijker maar de drukte in je hoofd is minder goed te stoppen. Het helpt mij om ( als ik alleen thuis of  alleen in de auto ben) hardop te praten. Ik schep dan beter orde in de chaos, het uitspreken is dan al voldoende om het ook meer los te laten. En verder maak ik lijstjes, dan heb ik het gevoel dat ik al aardig op weg ben, alleen door het op te schrijven. Geeft ook even een moment om je af te vragen of alles altijd tegelijk moet; door gewoon niks te doen lossen sommige dingen vanzelf op.

Na een forse burn-out en 43 jaar werken, lijk ik de 'even uit' knop gevonden te hebben: Niet meer dan twee afspraken per dag, minder social media, dankbaar zijn voor wat wél goed gaat, gezond leven en vooral niet meer 'moeten'. Nu heb ik tijd voor mensen die er écht toe doen én tijd voor hobbies.