Natuurlijk zie ik graag Nederlandse en Europese merken in ons straatbeeld. Ik denk ook dat een bepaalde voorkeur voor "eigen waar" goed is voor samenleving en gemeenschapszin.

Gelukkig  ben ongevoelig, pure nepperij met die belachelijke prijzen! 

Op geen enkele manier ben ik merkgevoelig. Voor mij telt de prijs en de kwaliteit.

Alles waarvoor reclame wordt gemaakt vermijd ik. Wat dat betreft ben ik dus wèl merkgevoelig.

Ik ben niet merkgevoelig in de zin van dat ik 'automatisch' iets koop van een bepaald merk vanwege dat merk. Alleen als een merk zich bewezen heeft koop ik dat. Wat eten betreft ben ik bijvoorbeeld helemaal niet merk-gevoelig, maar bij kleding wel een beetje maar ook weer uitsluitend vanwege bewezen kwaliteit, maar niet om met een logo rond te lopen. Ik heb in mijn leven heel veel Toyota gereden, alleen maar vanwege de betrouwbaarheid, maar niet om daarmee indruk te maken op anderen. Met dat laatste ben ik überhaupt niet bezig.

Veel mensen zijn zeer gevoelig voor de modetrends, ze raken in paniek als ze het laatste dingetje van dingetje niet in de kast hebben.

Die mensen zijn een beetje zielig.

Ik, man, 77 jaar, ben niet modegevoelig, ben geen voorstander van fast confectie als Primark e.d. Dat sommige merken zich uit de markt prijzen vind ik ook geen probleem, het is absurd welke bedragen soms neergeteld moeten worden. Ik ga voor betaalbare kleding uit Nederland en Europa, die langer dan één seizoen mee gaat en de bijbehorende assecoires  als shirts, riemen, sokken en schoenen ook.

Nee 🙂

Even opgezocht wat Burberry is. 

Als je dat uitgeeft aan kleding dan klopt het wat WC Fields ooit ze, "ieder kwartier komt er een idioot bij op de wereld die besodemietert wil worden" . . . 

Ik ben niet merkgevoelig. Ik zoek kwalitatief goede producten maar geen merkproducten. Producten die onafhankelijk getest zijn. 
Bij voorkeur geen producten uit China omdat de handelsbalans verstoort is. 
 

Nee maar ik vind het ook belachelijk duur voor alleen het labeltje te betalen maar de jeugd wil merk kleding etc

Koop juist de bekende merken niet, want ze zijn niet beter dan onbekende merken, des te bekender het merk des te hoger de prijs, zijn ze beursgenoteerd zijn ze nog duurder want de aandeelhouder eist veel geld voor de lening!

Ja, ik heb vrij vaak iets bij Purdey gekocht en ben er nog altijd blij mee. Ook heb ik - vanuit de tijd dat ik wat meer sociaal leven had - een paar echt mooie merkpakjes van Pauw, Cladia Sträter en vooral ook jasjes van Purdey, Marimekko, Oska, Aino en Scandica (dus Scandinavisch). 

Met die kleding was ik dan echt blij, want het stond/staat mij goed. Het gaf mij daardoor ook gevoel van zelfvertrouwen, niet van status - daar geef ik niet om.

Nu draag ik nog steeds de leuke jasjes en soms een jurkje als ik suppoost ben op het Kasteel in de buurt (daar ben ik dus vrijwilliger met veel plezier)!

En mijn kleindochters mogen alles hebben ...later....! Dat vinden zij prachtig (zeggen zij nu). 

Maar ik ben ook wel echt 'van de inhoud.....!' en zou nooit alleen op kleding kunnen functioneren - absoluut niet!

correctie - een tikfout: het is natuurlijk Claudia Sträter........

Een merk was ooit een kwaliteitsgarantie, nu slechts een       "hebbedingetje"!

Ik heb een pruimenboom waar zoveel pruimen in zitten dat ik niet weet wat ik ermee aan moet. De pruimen met plekjes hoeft niemand maar die vinden insecten erg lekker (vlinders vooral) Wel voel ik me vaak bezwaard als ik de pruimen onder de bomen in het gras zie liggen die daar gewoon weg liggen te rotten. Mijn familie kan al geen puimenjam, pruimentaart etc meer zien. Ik verspil dus ja en dat voelt niet goed....

Totaal niet en dat komt omdat ik in een arbeidersgezin opgroeide. Merkjes waren duur. We hadden ook vaak B merken van de supermarkt. Ik weet nog dat de merkenhype op school begon met een soort leren schoenen die Roots heetten. Ik had altijd schoenen van Theo van de Mosveldmarkt. Zonder die Roots telde je opeens niet meer mee in de klas. Ik vroeg ze toen voor mijn verjaardag en ik kreeg ze. Ze gingen helaas niet lang mee want mijn voeten groeiden nog. 

Lang verhaal kort : merken kunnen me niets schelen, kwaliteit wel. Liever geen namen zelfs. Een onderbroek met Calvin Klein erop? Alsof ie bij me in huis woont. Ik ken hem niet eens...

Ik heb geen enkel gevoel voor merken, wel voor prijs-kwaliteit verhoudingen. Bovendien erger ik me wild aan de opzichtige manier waarop merkhouders ons zonder enige tegenprestatie ( bijvoorbeeld lagere prijs?) als wandelende reclamezuilen menen te kunnen gebruiken. Als "grote" merken het niet redden hebben ze het gewoon aan zichzelf te danken. 

Mettertijd is de waarde van veel consumentenmerken bewust steeds meer opgehangen aan een emotionele 'diepgang' en minder of helemaal niet meer aan de fysieke kwaliteiten. In tijden van voorspoed en welvaart is die emotionele waarde een 'luxe' die de merken zich wel kunnen veroorloven. Maar in tijden van rustig aan, duurzaamheid en functioneel, krijgt de kwaliteit der dingen weer de aandacht die deze verdient. Het zullen dan ook met name de 'holle' (mode)merken zijn, merken die nagenoeg alleen op hun emoties werden gewaardeerd, die het lastig gaan krijgen. Omdat hun werkelijke productwaarde, de fysieke kwaliteit, zich in veel gevallen niet (meer) verhoudt tot het verkoopprijsniveau, noch zich onderscheidt van de kwaliteit van veel, nu concurrerende, lager gepositioneerde merken. Ook de supermarkt A-merken lijden hieronder. Veel Tv-commercials laten nogal eens zien hoe radeloos de producenten moeten zijn hoe hun producten nog onderscheidend te afficheren. In onzekere tijden neigen steeds meer consumenten naar take it easy en letten op de ‘kleintjes’. Het ‘gewoon’ wordt weer gewaardeerd, omdat het leven ook weer om echte waarden gaat. Uiteraard zullen bij de bovenmatig gevulde portemonnee, de topmerken nog steeds gewild blijven. Laten we maar zeggen, er is nog hoop.

Ja vanwege medische redenen. Van bepaalde merken kleding, lingerie, nachtkleding en vooral schoenen weet ik zker dat ze geen spullen gebruiken waar ik overgevoelidg dan wel zelfs zwaar allergisch voor ben. Geen status maar vooral uit praktishe overweging. Merk alleen wel dat ook deze merken een neerwaartse trend inzetten. En dat veel dingen weggezet worden als je winkels ziet verdwijnen: personeelstekorten. Denk dat het meer te maken heeft met de winstmarges die vanwege de stijgende loonkosten gedrukt worden. Tevens zijn de huren van winkelpanden een zorg.

Merken interesseren mij nauwelijks, vooral omdat ze meer en soms heel veel mer kosten en nauwelijks toegevoegde waarde bieden. Ik doe 6-8 jaar met een spijkerbroek, die dan inmiddels gerepareerd is maar uiteindelijk ongeveer uit elkaar valt. Ik koop gewoon zoganaamde "geen-gelul" spijkerbroeken; normaal model, geen stretch, gewoon ongewassen donkerblauw (gaan ook langer mee) voor maksimaal €20. Waarschijnlijk met kinderarbeidgarantie, maar van de meest ander merken weet ik ook niet zeker dat er geen rare dingen in de keten gebeurd zijn en daar  weet ik zeker dat er ergens in de keten iemand veel geld in zijn zak gestoken heeft. T-shirts van de Hema. Ik woon vlak bij het Merken Outlet in Roermond. Ik ben er zelf in de ruim twintig jaar dat het bestaat 2 keer geweest en heb er nog nooit iets gekocht. Ik verbaas me al jaren dat zo veel mensen zich, waarschijnlijk keer op keer, komen laten belazeren. Er zijn waarschijnlijk hoge kortingen tov de originele prijs, maar voor een spijkerbroek die bijv afgeprijsd is van €200 naar €100 betaal je in mijn ogen nog steeds heel veel te veel zonder meerwaarde.

Totaal niet merk gevoelig en ook nooit geweest.  Ik koop wat betaalbaar en duurzaam is en ga geen cent teveel betalen omdat er een merkje op staat.

Absoluut niet merkgevoelig. Heb wel duidelijke voorkeur voor het Nederlandse en Europese product

Daar heb ik totaal geen last van.

Ik ben ook niet merkgevoelig. Zeker niet voor de dure trendy merken. Ik blijf heel erg hangen bij een merk als me dat bevalt zoals jeans, schoenen, eau de toilette etc. 

Wel vind ik dat goedkoop duurkoop is, maar dat wil niet zeggen dat er dan een krokodilletje op een nieuwe polo staat.

Voor veel jongeren zal dit , helaas, anders zijn.

Merkgevoelig in de zin dat de reputatie van een merk op het gebied van bijvoorbeeld kwaliteit, garantie biedt.  Bij voorkeur merken die voor de ander niet zichtbaar zijn. Draag nog steeds bijna twintig jaar geleden gekochte  onverslijtbare polo's met een blind merk van Ralhp Lauren. Ik ben niet bereid om als reclamedrager te fungeren. Overigens zijn merkloze auto's onverkoopbaar.

Nee. Maar dan ben ik zelf ondertussen gepensioneerd, m a w ik ben geen tiener / mode bewuste / beinvloede jonge vrouw meer. Merken om de merken leveren alleen schijn aanzien op. Ik zou een merk nemen omdat het voor mij een bepaald qualiteit / nuttigheid / bij mijn behoeften passend zou zijn.

Er zijn wel bepaalde merken natuurlijk die zowel een bepaalde imago alsmede functionaliteit hebben. Zoals de beroemde Ray Ban "piloten" brillen. Ongetwijfeld nu ingehaald door de overvloed van huidige mede brillen makers die in eerdere jaren er nog niet waren. Idem Rolls Royce, een beroemde status symbool die al lang is ingehaald door de vele auto producenten die even goede en of betere auto's bieden. Alsmede voor sommigen die een enorme vermogen aan geld hebben die er niet hun hand er voor omdraaien om wat voor voertuig te kunnen kopen tot zelfs een veelvoud van wat een Rolls toen en nu kosten. Merk om het merk en de schijn aanzien is natuurlijk onzin maar wel weggelegd voor the happy few. Voor mensen die het zich kunnen veroorloven.

Ik geef mijn leven een 9 (ondanks dat ik en heupoperatie moet ondergaan). Ik woon in Frankrijk en kom niet zoveel in NL en dan uitsluitend om familie en vrienden te bezoeken. De plitieke situatie is niet mijn wens, ik stemde (via de post) en hoopte op een andere samenstelling. 

Totaal niet. Mijn schoenen en jas hebben een "label" meer niet. Stoor me wel enorm aan de toename van Chinese autos.