Met een cassettebandje in de stereotoren wachten tot je favoriete nummer er was en dan op tijd op 'rec' drukken en hopen dat er niet te veel doorheen gepraat werd. De top 40 werd ergens afgedrukt, ik hield die inderdaad wel bij. Ik heb ook het typische stemgeluid van Jeroen van Inkel erbij in mijn hoofd, maar weet niet of dit klopt. Goede oude tijd.

En of ik een fan was van de top 40 en Lex. "de nationale zaterdagmiddag gebeurtenis". Het zit vast in mijn geheugen. Helaas was het gedrukte exemplaar niet te krijgen hier... ik was sowieso fan van de zeezenders. Zeker Veronica. Wanneer het stormde kon ik niet slapen vanwege de zorgen om het schip. Ben bij de demonstratie in Den Haag geweest, tegen de ratificatie van het verdrag van Straatsburg. 

Na het verdwijnen van Veronica, 31 augustus 1974 om 18:00 uur zat ik te janken bij de radio. Daarna ben ik uit boosheid zelf een piratenzender  begonnen op midden en later ook op kortegolf. En doe dat nu nog steeds. Nog gekker: al mocht ik nog lang niet stemmen, heb me voorgenomen om nooit op de partijen te stemmen die Veronica en de andere zeezenders de nek om hebben gedraaid. En heb me daar aan gehouden! Ook ben ik in de jaren 80 samen met mijn vrouw aan boord geweest van de "Ross Revenge" het zendschip van Radio Caroline & Monique. Bewijs van dit alles op mijn website www.radioscotland.nl 

Muziek speelde in de jaren 60-70 een heel belangrijke sociale rol. De jongeren waren "ingedeeld" naar "smaak", je was "Soul" (Square en rechts) of "Blues" (Alternatief of links) met de bijbehorende kleding.

Ik wilde toen zo snel mogelijk Engels leren en mijn liefde voor Frank Zappa heeft mij daar enorm bij geholpen. Echte muziek was in het Engels, we waren veel internationaler gericht en er was ook meer Franse en Duitse muziek te horen op de radio (Veonica en Noordzee) Nederlands was alleen interessant van Boudewijn de Groot, de rest was Slager en Carnaval. Nu moet alles in het Nederlands en horen we alleen lamentabele producten van de zingende zeurzusjes.....leuk maar wel wat armzalig! We worden toch steeds dommer en dat versterkt alleen maar door uitsluitend nederlands talige muziek.

De Top 40! Ik denk gelijk aan de posters boven mijn bed van de BackstreetBoys en ik denk aan mijn vriendje Benno die voor mij speciaal illegaal eigen top 40 cd's maakte met mijn favoriete liedjes inclusief een persoonlijk hoesje. Ik kan ze niet weggooien alhoewel wij allang geen cd speler meer in huis hebben 

Ik was toen en nu nog steeds geen grote Top 40 fan. Ik ben wel een fanatiek popliefhebbers. Dit geldt voor de wat oudere groepen ( die vaak nog steeds produceren ) en de betere nieuwe groepen, die wel opvallend wat rijpere leeftijden kennen. 
mijn vraag aan Lex is wat zijn huidige muziek is die hij s'avonds met een goed glas wijn op zijn koptelefoon luistert. 

Heb zo wie zo goede herrinneringen aan de radio van vroeger,zeker óók aan de radio-stem van Lex Harding!Ook de muziek die hij draai(de)t;modern jazz;funcy soul,geweldig oude tijden herleven;alleen het stemgeluid al.

Sommige mensen hebben écht een radio-stem!

Ja ik zat met mijn top 40 lijstje aan de radio. dat lijstje haalde ik op  bij de muziekwinkel waar je ook plaatjes kon luisteren met 2 losse koptelefoons. ( heette dat zo? geen idee) maar mooie tijden . En af en toe ook erg goeie muziek. 

Luisterde vanaf de eerste. Met I Feel Fine van The Beatles op nummer 1. Dat was het dus: I feel fine tijdens het luisteren. Af en toe een gedrukt exemplaar bij de platenzaak halen. Joyce van de zaak had van die zee blauwe ogen. 

Top 40. Geweldig. Inderdaad cassetterecorder met een TDK of BASF bandje erin (want dat waren de beste). Maar nam mijn meeste muziek op tijdens de avondspits. Frits praatte meer tussen dan tijdens de nummers zoals hij nu ook doet op zaterdag bij de taalstaat. Mijn favoriete nummers: Fischer Z- so long, Adam & the Ants - Stand and deliver, Fine Young Canibals - Suspicious minds

Begin 1974 liep ik stage bij een grote volkswagendealer. Personeelsreisje op een zaterdag ging per bus naar Twenthe en ik kreeg de buschauffeur zo gek dat de radio op Veronica kwam te staan, mét de top 40. En toen kwam mijn favoriete nummer (nog steeds) Halo of Flies - Alice Cooper. De hele 8 minuten stond ik te zingen ( schreeuwen) in de bus. De collega's vonden het niks...overigens stonden de radio's in de werkplaats, dat waren gewoon de autoradio's van klanten die in de garage stonden, op óf Veronica, óf Radio Noordzee. Die laatste was sterker, zowat 100 kilowatt tegen Veronica 10 KW. Evengoed waren beide stations hier in het noorden prima te ontvangen, zelfs in binnensteden. Kom daar nu maar eens om met alle manmade noise, wat enorm stoort op mg, helaas.

Die Gouden Harp niet namens mij. Wat heeft een edel instrument de harp met die commerciële terror muziek van doen. Noodgedwongen moest je op het werk die Veronica herrie van de Hardings die zich met hun geschreeuw belangrijker vonden dan de muziek aanhoren.

De top 40 was het radio item om de weekend mee in te luiden. Je werd opgewarmd met hits, de hits die je de aankomende zaterdag kon horen in het cafe of de discotheek (bij ons de Speelwagen in Schagen). Dus de spanning tijdens de top 40 zat erin of de nieuwe hits die mij konden bekoren al weer flink waren gestegen richting de top 10 of zelfs kanshebber waren om nummer 1 te worden en daar dan zo lang mogelijk bleven staan. Gewoon geweldige radio uitzendingen.

De vraag aan Lex Harding in hoeverre is de platenindustrie na het wegvallen van de top 40 nu veranderd?

Groet van,

Bobbes de Ruyter

Warmenhuizen

Ik ging inderdaad elke week, ik geloof vrijdagmiddag, naar de lokale platenwinkel om het gedrukte exemplaar van de top40 en de nationale hitparade (dus 2 verschillende lijstjes) op te halen. Die gebruikte ik o.a. om te weten wanneer ik precies mijn cassette recorder aan moest zetten wanneer het nummer van mijn keuze aan de beurt kwam. En liefst zo min mogelijk dj gelul, en zo veel mogelijk van het lied. Beste lex, ik heb je dus dikwijls vervloekt met dat gelul door de platen heen tijdens mijn opnames. Maar het was meestal leuk om te luisteren en had echt het gevoel dat het programma voor ons (de jeugd) gemaakt werd. 

(goede herinneringen) 

anekdote:

En ik was zo blij dat ik eindelijk een goeie opname van de rubettes, waar ik fan van was, op mijn tdk bandje zonder geluk van de dj, die ik dan ook vol trots aan wat oudere kinderen liet horen. Sommigen van hen zeiden toen ineens dat als ik wat ouder zou worden de rubettes niet meer leuk zou vinden en automatisch van de stones, zappa en pink floyd zou gaan houden, want DAT WAS PAS ECHTE MUZIEK. Ik hield toen vol dat dat niet waar kon zijn, totdat ik er later achter kwam dat ze (deels) gelijk hadden. Maar nog steeds luister ik met veel plezier "sugar baby love", en "tonight" van mijn rubettes.