Domme vraag: Hij gaat weer eens op vakantie met z'n vriendin of zoiets.

In mijn onderneming ga ik op zoek naar de bron, de oorzaak van de stress van mijn hoogbegaafde cliënten. Dit is een complexe materie waarvoor ik een ABC voor een vrij en betekenisvol leven ontwikkelde met specifieke voor hoogbegaafden van belang zijnde elementen.

Hiervoor gebruik ik verschillende instrumenten, theorieën en methodes voor. Ik schreef ook een boek over de zelfbeeld en persoonlijkheidsontwikkeling van hoogbegaafde volwassenen.

Als we de bron hebben, dan kunnen we de stress laten verminderen.

Ik vertel er graag meer over in de uitzending.

Hartelijke groeten van Larinda Bok

Specialist hoogbegaafdheid.

Hallo,

Als zzp'er en voormalig leidinggevende wil ik hier wel wat over zeggen. Organisaties raken ontzield. Er is te veel te doen in te weinig tijd. En er is te weinig aandacht voor de mens. Naar mijn idee zou iedereen een strippenkaart voor een coach mogen hebben. Zou de mens en de organisatie goed doen! Ik kijk systematisch en dus breder naar een probleem of gedoe. Kom ercgraag meer over vertellen in de uitzending. 

Mijn vrouw verblijft in een verpleeghuis in Twente, het is een heel grote organisatie rond de 20 gebouwen +1 groot kantoren complex waar de administratieve ploeg verblijft met eigen mooi overblijf lokaal om lekker even rustig te zitten. Op de locaties waar hard gewerkt wordt geen eigen ontspan plek maar koffie tussen de bewoners en de mantelzorgers. Hoe kun je dan ontstressen en even je zelf zijn? en je ontvangt nog mnder loon ook als dank voor het constant op de werkvloer aanwezig zijn! Waarom zo weinig mensen in de verpleeghuis zorg? Lijkt mij een logisch gevolg, Als mantelzorger heb ik daar nog last van! Directies en administratie kunnen best minder beloond worden voor hun luxe leven zodat er meer op de werkvloer kunnen komen!

Uit de gesprekken met medewerkers bij een preventief medisch onderzoek is er geen balans tussen belasting (werk en privé) en belastbaarheid (gezondheid, veerkracht, herstel). Aandacht gaat nu te vaak naar de belasting. Verhogen van de belastbaarheid zou meer aandacht moeten krijgen. Dit zorg er voor dat ook de piekbelasting in het werk opgevangen kunnen worden. 

Niks helaas. De manager veroorzaakt juist stress.

Stella Woltering 22-02-24 om 20:56.

Dat lijkt zo, de manager is slechts een tussen persoon die door de directies verantwoordelijk gesteld worden en door de werkers als klaagmuur beschouwd!

Scherp blijven! Adequaat handelen.

Vooral ondernemen volgens de menselijke maat, niet per se de economische. Een wijze les van vroeger is dat het personeel het kapitaal van de onderneming is.

'Niet zakelijk zijn'  kan wat je personeel aangaat heel zakelijk zijn.

Ik ben nu zo'n 25 jaar buschauffeur in het OV. De eerste jaren had ik aan het einde van elke rit minstens twee, drie minuten over, waarin ik de bus op de vertrekhalte kon zetten en de getoonde bestemming en eventueel het lijnnummer kon aanpassen. Er bleef vrijwel elke rit ook wel (heel even) tijd over, waarin ik mijn jongleerkegels kon pakken en eventjes naast mijn bus kon jongleren.

Dat veranderen van getoonde lijn en bestemming gaat nu automatisch. Als ik aankom op de eindhalte, had ik eigenlijk al vertrokken moeten zijn voor de volgende rit. Jongleren is er niet meer bij. In plaats van een te bezoeken voedingsassiste, had ik liever de tijd gehad om gezond mijn werk te doen en na elke rit weer even naast mijn bus gestaan. In mijn beleving zijn de door de werkgever genomen stappen voor een gezonde leefstijl eerder cosmetische dan de benodigde stappen. Zelfs van de afspraken daarover, met stakingen afgedwongen in de nieuwe CAO zie ik weinig tot niets terug. Hetzelfde geldt voor de collega's bij andere OV-bedrijven.

Er is nogal een verschil (zoals David ook aangeeft) in autonomie van verschillende soorten werknemers.

Ook zijn toch best wel vaak werkgevers, i.c. managers, zeker disfunctionerende, een oorzaak van voortdurende, continue stress.

En: uitval is niet besmettelijk hoor, maar wordt ook veroorzaakt door een hogere werkdruk als gevolg van een door ziekte/stress afwezige collega.

En tot slot: in dienstverlening, zorg etc. is ook sprake van hogere stress door steeds kritischer en mondiger worden cliënten

Helemaal tot slot: ik ben benieuwd naar verschllen man en vrouw, verdeling over de genearaties/cohorten, zoals b.v. de groep vrouwen (meestal), van de generatie geboren v.a. jaren zestig/zeventig, met kinderen, kleinderen, ouders, als eerste generatie nooit gestopt met werken na kinderen krijgen, en nu mantelzorgend voor die kinderen, kleinkinderen, ouders.

En ook dus naar de verschillen tussen werknemers met en zonder veel autonomie in hun werk/rooster/planning.