Kinderen voor Kinderen.

Ik had mijn linker arm en mijn rechterbeen gegeven om mee te mogen doen maar we woonden te ver weg. Kijken mocht wel. Altijd. Zelfs die ene keer dat tbherhaald werd tijdens de kerst mis. We zijn toen niet naar de kerk geweest. Kinderen voor kinderen gaat voor. Gelukkig maar. Het was het hoogtepunt. Nu ik volwassen ben, volgens mijn paspoort, kijk ik vooral met heimwee naar Sonja. Ik mis Sonja.  Heel Heel Heel Heel Erg.

Voor mij blijft het altijd Swiebertje.                            Ik had daar altijd een gevoel van sympathie voor.

Al vroeg had ik een transistor radio die ik vaak 's avonds stiekem in bed luisterde. Het radioprogramma Biels & Co met oa. Ko van Dijk is mij bijgebleven.

Pipo de clown en zwiebertje om de verhalen met humor .

Kunt u mij de weg naar Hamalen vertellen Meneer?

Schitterende musical serie met top acteurs, prachtige teksten van Harrie Geelen, adembenemende decors, volop spanning en een goed en leuk koor, onvergetelijke liedejes van Joop Stokkermans.

Toen ik een kind was bestond er nog niet eens t.v. Dat kwam later, toen wij net getrouwd waren en het huwelijk van Queen Elisabeth met Prince Philip in zwart-wit hebben bekeken. Voor die gelegenheid hebben wij onze eerste t.v. gekocht.

Toen onze kleinkinderen opgroeiden keken wij vaak met hen naar Het Klokhuis. Later werd dat uitgebreid met de Stratenmaker-op-zee-show en misschien nog later Ome Willem.

En Swiebertje natuurlijk!!

Absoluut de Film van Ome Willem. Mijn broer en ik zijn schijnbaar ook ooit een keer bij de opnames geweest toen we 4 en 5 waren denk ik. Maar daar heb ik niet veel herinneringen meer aan, of in ieder geval, dat wat ik denk te zien als ik eraan terugdenk zijn herinneringen en niet dat wat me verteld is. Hoe dan ook, ook nu kan ik nog steeds met plezier naar de Film van Ome Willem kijken. 

Dappere Dodo!

Keek naar Pipo de Clown, Swiebertje en later Oppassen. Bij Oppassen heb ik goede herinneringen omdat het zo'n 'positief' ingesteld programma was.

Waar komt de veronderstelling vandaan dat we als kind tv keken? Er was helemaal geen televisie. Die kwam pas op eind jaren vijftig begin zestig. Wij luisterden naar hoorspelen Monus de man van de maan. En de bonte dinsdagavond trein. En Paul Vlaanderen. Hoe kunt u dit over het hoofd zien?

Pipo de clown, black beauty, Flipper en Polly het paard. Vanwege de avonturen. 

En uiteraard 'kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, meneer'. 

Mijn lievelingsprogramna was Ja zuster,Nee zuster. Om de geweldige muziek. Zowel de tekst als de muziek vond ( en vind) ik geweldig. En zulke geweldige spelers. 
Daarnaast natuurlijk ook Swiebertje.

Fury, Lassie, (waren op Duitse televisie). Wat me van de Nederlandse tv het eerste te binnen schiet is Ivanhoe, en iets later Rawhide.

Met stip bovenaan staat natuurlijk Swiebertje die blijft ongeëvenaard. Het gaf/geeft een zeer gemoedelijk gevoel van het voortkabbelende leven vol kattenkwaad.

Stratenmaker op Zee show staat op een dikke tweede plaats

Ik kom nog uit de generatie dat er nog maar een paar TV's in de buurt aanwezig waren dus wij gingen bij een oudere vrouw op woensdag naar de televisie en wij moesten onze schoenen buiten laten staan en daar was dan Swiebertje en KoKo de knorrenpot of Zeefje(met Piet Römer). Ook Okkie Trooi met zijn magische koffertje. Dat waren nog eens tijden.

Wij mochten zonder betaling kijken maar ik hoorde ook wel dat kinderen een stuiver(5 cent) moesten betalen om te kunnen kijken.

Voor mij waren dat vooral 'The Thunderbirds' en ook Q & Q. Bij elke aflevering van de Thunderbirds zat ik er helemaal in. Zo ongelofelijk spannens was dat. ik had ook alle miniatuurtjes van hun vlieg, vaar en voertuigen. En dan zag ik decennia later nog een paar afleveringen. En dan zie je pas de touwtjes aan de poppen, de rare voertuigen. Dat ik dat nou zo spannend vond....en toch vond ik het nu wéér leuk. Net zoals ik nu weer de kinderboeken van Willy v/d Heide lees. De Bob Evers serie. Boeken vanaf de jaren 50 tot nu. (wel andere schrijver tegenwoordig)

Ook Q & Q, wat veel later kwam vond ik ongelofelijk spannend. En ach...De Fabeltjeskrant. Niet spannend, toch ook erg leuk!

Mr. Ed the speaking horse

Kapitein Zeppos. Op zondagavond!

Natuurlijk Dappere Dodo en het eerste jeugdjournaal 'De Verrekijker' die wekelijks beelden liet zien hoe kinderen op de Wereld hun leven leefde. Dat was eind jaren vijftig toen er nog geen honderdduizend tv-bezitters waren in Nederland. Bij iedere mijlpaal van het aantal Tv’s 100.000 500.000 etc. werd dat op de tv feestelijk gevierd. Uitzendingen voor volwassenen van 20.00 uur tot 22.00uur en op maandag geen tv, op dinsdag een katholiek goed gekeurde speelfilm en op donderdag een toneelvoorstelling.Natuurlijk Dappere Dodo en het eerste jeugdjournaal 'De Verrekijker' die wekelijks beelden liet zien hoe kinderen op de Wereld hun leven leefde. Dat was eind jaren vijftig toen er nog geen honderdduizend tv-bezitters waren in Nederland. Bij iedere mijlpaal van het aantal Tv’s 100.000 500.000 etc. werd dat op de tv feestelijk gevierd. Uitzendingen voor volwassenen van 20.00 uur tot 22.00uur en op maandag geen tv, op dinsdag een katholiek goed gekeurde speelfilm en op donderdag een toneelvoorstelling.

Geen twijfel over mogelijk: Theo en Thea. (En de latere programma's van Arjan Ederveen)

mijn zusje en ik stonden daar op zondag voor op ipv in bed te blijven lezen of spelen. We mochten zelf de tv aanzetten want papa en mama wilden uitslapen...

Telekids! Elke zaterdagochtend keek ik naar eerst alleen Irene Moors en later kwam Carlo Boszhard erbij. Verder Villa Achterwerk (VPRO) en Samson en Gert. 

Rambo en rambo

Wie kent er nog 'Wie wil er mijn marmotje zien' gepresenteerd door een werknemer van diergaarde Artis de bioloog Han Rensenbrink. Dit heel brave kinderprogramma werd uitgezonden door de NCRV.

De Berenboot en de kinderprogramering op woensdagmiddag , in een tijd dat op woensdag de vrije middag was op de lagere school . er waren toen ( zoals ik me kan herinneren ) maar 2 Nederlandse zenders en een Belgische die we konden ontvangen . In mijn nostalgische geest was het een veel mooiere/onschuldige tijd , het belangrijkste was dat kinderen mochten toen nog kinderen zijn . er zijn natuurlijk een legio programma's uit verschillende fasen uit mijn jeugd die me bijgebleven zijn maar deze kwam als eerste op .

Zwiebertje, Pipo de clown.

Zwiebertje, Pipo de clown.

Pipo de clown en Mamaloe. Mijn oma, bij wie wij inwoonden, had in 1958 al televisie. Ik heb het vanaf de allereerste aflevering gezien. Maar het was voor een kinderbrein van een zevenjarige zo ongelooflijk spannend. Al die avonturen. Je keer gewoon uit naar de volgende aflevering. Op zaterdag- en woensdagmiddag, waar dan steeds anderhalve week tussen zat. Ik zat altijd naar die kindertelevisie te kijken. Maar naast Pipo wil ik toch ook een paar andere leuke Nederlandse kinderseries niet onvermeld laten, zoals uiteraard Swiebertje. Maar zo had je bijvoorbeeld ook Vrouwtje Bezemsteel. Een soort raamvertelling. Dat was een vriendelijke “heks”, die je eerst “uitnodigde” in haar huisje en dan een sprookje aankondigde wat dan op zijn beurt in de vorm van een toneelstukje op de buis verscheen. En de tv-serie Amulet met het hoofdpersonage Wiesje Avercamp, gespeeld door Ida Bons en daar werd ik zo ongelooflijk verliefd op dat ik met haar wilde trouwen. Ik was natuurlijk ook wel zo wijs dat dat natuurlijk nooit kon met een gefingeerd personage. Maar Ida Bons zag ik toen ook wel in “grote mensen” televisie- stukken en daarbij had ze dat zelfde mooie haar en uiteraard diezelfde prachtige stem. Naar kindertelevisie keek ik ongeveer tot in mijn tienerleeftijd.

ik ben van 1955. We hadden geen tv tot 1966, maar mijn opa wel. Ik herinner me Vrouwtje Tingeling waarin Donald Jones " Mikmak' speelde. Ook Okki Trooi die krentenbollen toverde uit zijn koffertje.

Daarna natuurlijk Pipo en Swiebertje. 

Mijn kinderen mochten alleen naar Vila Achterwerk kijken. Dat was zeer goede tv voor kinderen en we kekn graag mee.

Waarop berust het idee, dat iedereen in zijn jeugd tv kon kijken? Die kwam pas eind 50 en begin 60 er jaren. 
Wij luisterden naar hoorspelen zoals Monus man van de maan. En Paul Vlaanderen. En de bonte dinsdagavond trein. 

Swiebertje was vaste prik, verder rikkie en slingertje en schaatswedstrijden. Tante Hannie die je uitzwaaide op tv.

 Later Mies Bouwman en de grote zaterdagavondshows

kan me ook nog de elfstedentocht van '63  herinneren, ik was ziek en mocht (ws) bij mijn opa tv kijken.

Ben Flipper en alles van Annie M G Schmidt vergeten! We zongen alles mee!!

Maar ook de hoorspelen op de radio! Ibbeltje is klassiek!!

Pipo de Clown en Swiebertje.

M'n eerste kennismaking met het kinder-uurtje op woensdag en zaterdag,17.00 uur dan begon het, was de sf-serie 'Morgen gebeurt het'. Met oa Ton Lensink. Ik dacht dat het echt was, dat ons een aanval vanuit de ruimte te wachten stond! Traumatische ervaring.

Later kwam Dappere Dodo met opa Buiswater en mevrouw Vulpen. Ook:'Okki Trooi' met z'n koffertje krentenbollen en 'Wat  doet dat mannetje op zolder' met Leen Jongewaard, de onvolprezen 'Verrekijker' en 'Varen is fijner dan je denkt' met oa Piet Rõmer en Ageeth Scherphuis. Stiekem was ik verliefd op Zeefje.

Andere, maar zeker mooie televisie-tijden. 

Telekids! Ik ken de liedjes, de tunes nog uit mijn hoofd. Het idee dat er een wereld bestond waar je als kind zo kon lachen: De vliegende oude taart, Pittige tijden. Je werd serieus genomen en aangesproken zoals mijn ouders niet deden. Een thuis waar mijn thuis niet aan kon tippen. Starten met ochtendgymnastiek waar Nederland in beweging niet aan kan tippen ;) 

Hamelen! Magisch met vliegende tapijten, een queeste en liedjes. Later J.J. de Bom/ De stratemaker op zee show. Die wisten precies de (pre)puber mentaliteit van mijn generatie te raken!

Wij hadden geen tv (ben van 1953) en mochten op woensdagmiddag kijken bij een tante in de buurt, daar zaten we met een hele zwik kinderen. Swiebertje, Pipo de clown en daarvoor luisterden we naar de radio: Paulus de Boskabouter, geweldig. Mijn kinderen keken naar Villa Achterwerk, Theo & Thea.

Voor mij was Ja zuster, Nee zuster, favoriet. En later het schaap met de 5 poten, en Citroentje met suiker. Briljant!!

Terug naar 1967 tot 1974 (ik ben nu 61). Natuurlijk Pipo de Clown, Swiebertje en de Fabeltjeskrant in de jongste kinderjaren. Maar voor de later periode komen er drie meteen naar boven:

• Floris
• Catweazle
• Q&Q

Van de tweede kan ik me nog herinneren (ik denk dat ik zes was) dat ik het zo spannend vond dat ik achter de stoel van mijn moeder kroop omdat ik niet durfde te kijken.

Er waren ook de woensdagmiddag TV programma's, maar buiten spelen had toch echt mij voorkeur.

Luuk Knol,

Tv was en is van de herhalingen maar u herhaalt zich hier ook: dat geleerd van de tv?

een van mijn eerste herinneringen was dappere Dodo

Dat zijn voor mij Pokémon, Totally Spies en Avatar: The Last Airbender :)

Avatar (tijdens de middelbare school) heeft veruit de grootste indruk gemaakt, vooral door de zoektocht naar identiteit van meerdere karakters. Ook de filosofische gesprekken en de zoektocht naar wat goed en wat kwaad is!

Van Pokémon en Totally Spies (tijdens basisschooltijd) weet ik vooral dat ik het allemaal erg avontuurlijk vond, maar geen details meer :)

Als kind keek ik naar  'Dappere Dodo', 'Coco en de vliegende knorrepot', "Varen is zo fijn (met Piet Römer als accordeon spelende kok)', 'Morgen gebeurt het' en natuurlijk de Verrekijker.

Als kind keek ik (meestal op woensdag-middag) naar Dappere Dodo, Coco en de vliegende knorrepot, Varen is zo fijn (met een piepjonge Piet Römer als accordeon spelende scheepskok), Morgen gebeurt het (een twilight zone-achtig verhaal) en natuurlijk de Verrekijker.

Ja Zuster Nee Zuster, omdat het zo heerlijk Annie MG tegendraads was. Een boze buurman, een opa en kleinzoon als inbreker, een kat die naar Parijs ging, woorden als kouwe kan. Heerlijk!!!!