Nee, ik zou heel graag ergens anders willen wonen. Als ik de jackpot in de loterij zou winnen dan kan ik zo vijf plekken opnoemen waar ik liever zou willen wonen dan in dit, sinds 2002 bekrompen kutland. Maar omdat ik niet zo'n domme held ben als de mensen in televisieprogramma "ik vertrek" blijf ik, als ik alle plussen en minnen bij elkaar optel voorlopig wel hier. 

Het liefst zou ik emigreren.

Ik zou heel graag ergens anders gaan wonen. Ik woon in Amersfoort en dat staat 13e op de lijst. Dat is gek want deze stad is de laatste jaren erg achteruit gegaan. Veel mensen die er geboren zijn of er langer wonen voelen zich er steeds minder thuis. Het lijkt steeds minder op de leuke toegankelijke vriendelijke stad die het was. Ook ik ben aan het kijken om ergens anders te gaan wonen zoals veel mensen die hier orsponkelijk vandaan komen de laaste jaren al zijn vertrokken omdat het dan toch niet meer uitmaakt als je, je in je eigen stad niet meer thuis voelt 

Deventer is de mooiste stad op aard. We hebben de mooiste skyline, de schiterendste  monumenten, het grootste marktplein, de beste boekenmarkt, de mooiste evenementen en de leukste burgers. Deventer heeft zelfs het Dickens Festijn! Ik kan me niet voorstellen dat iemand ergens anders zou willen wonen. Er gaat niks boven Deventer. 

Wij wonen al 27 jaar in Zwolle. Er zijn echt wel meer leuke en mooie plaatsen, maar Zwolle is top. Het heeft alle voorzieningen die je kunt bedenken, een prachtig oud centrum binnen en rond de grachten, veel groen en parken en je bent snel in de schitterende natuur: de rivieren (IJssel en Vecht, Zwartewater), de Veluwe etc.

Nee, ik woon op de Veluwe. Één van de mooiste plekjes van Nederland.

De natuur is prachtig en het ligt mooi centraal.

Tevreden.

In Amsterdam wonen, nooit, ik blijf wel in mijn eigen Brabantse dorp, nog steeds omgeven door weilanden, landbouwgebied en niet geteisterd door arrogante stadsmensen, die vertellen hoe de natuur beheerd moet worden etc. Laat ze lekker de rambam krijgen, "marokkaans" Mokum

Ik zou heel graag emigreren alleen mijn kinderen willen niet verhuizen anders was ik allang wrg geweest uit deze dictators die alleen maar aan hun eigen kijken met niet aan de burgers omkijken meer eu meer regels uit Brussel meer vn meer navo en minder grondrechten kijk alleen maar naar de pandemie wet gebasseerd op leugens aan mekaar want de corona hoax durven ze zich niet te evalueren want dan gaan ze voor gaas inclusief de leugenaars van de msm

Wij wonen op de rand van Arnhem bij de weg naar Roozendaal - het kasteeldorp waar wij 20 + jaar gewoond hebben. Hoewel ik denk dat Arnhem de zaakjes goed voor elkaar heeft, voel ik mij absoluut geen Arnhemse en verlang ik vaak terug naar Rozendaal maar nog meer naar Apeldoorn, waar wij ook 20+ jaar gewoond hebben. 

Ik kom uit Den Haag en ook daar zou ik graag weer naar terug gegaan zijn, maar wij kozen voor wonen bij onze dochter/schoonzoon in de buurt. 

De uitslag wordt bepaald door de streek waar de onderzoekers weg komen en de vraag stelling. Valt op dat de meeste plaatsen die boven aan staan uit het westen komen, dus daar zullen de meeste onderzoekersvandaan komen. Deze onderzoeken zijn dan ook maar geldverspilling want wat de vrager wil wordt geantwoord.

Kwam regelmatig in het westen, groningen en drente, maar geef mij echt Twente maar, mooiste fiets tochten te maken met de mooiste natuur (Gelderland trouwens ook)

Sinds eind 2020 (middenin coronatijd) zijn we in Heemskerk komen wonen. We kenden het helemaal niet en vonden er het huis dat aan al onze wensen (vooral een rustige omgeving) voldoet. Inmiddels wil ik hier niet meer weg. Vanwege ziekte van mijn man krijgen we een fantastische ondersteuning van zorgprofessionals en organisaties. We hadden nooit gedacht dat dit warme 'zorgbad' bestond. Bovendien is het 20 minuten fietsen naar het strand, blijkt het dorp enorm compleet en gezellig, is er een weekmarkt waar de Albert Cuyp bij in het niets valt en komen we heel veel betrokken en vriendelijke mensen tegen. Kortom: (bijna) zonder veel vooronderzoek zijn we op een plek gekomen waar we niet weg willen. 

Ik ben blij dat ik niet meer in mijn geboorte stad Amsterdam woon, hier op de veluwe kan ik snachts nog gewoon buiten lopen en kan de achterdeur nog open staan, maar zodra er hier ook buitenlanders komen wonen, zal het hier ook wel veranderen.

Ik woon in Purmerend. Best wel in een fijn hus in een fijne buurt. Toch gaat mijn hart uit naar het wonen in een gemeenschap van gelijkgestemde mensen, van diverse leeftijden, in een groenere omgeving. Ik ben nu 69 en woon alleen. Wonen in een gemeenschap, waar ook een gemeenschappelijke ruimte is, en waar naar elkaar wordt omgekeken, lijkt me de oplossing voor mijzelf en voor vele ouderen.

Helaas staan veel regels het ontstaan van dit soort gemeenschappen in de weg. Ik ben aangewezen op huren, dat maakt het nog extra lastig.

Het positieve is dat ik een klein eengezinshuis zou achterlaten met sociale huur. Maar wonen in een suf appartement op 2 of 3 hoog wil ik niet.

met vriendelijke groet,

Marianne Reijers

Ik zou ontzettend graag in Den Haag willen wonen, de stad waar ik ben opgegroeid en waar ik mij thuis voel.

Daar valt alles op zijn plaats en dat is in Arnhem niet zo.

Midden in de grote stad (in Nederland kwalificeert alleen Rotterdam) heb ik het minste last van domme, haatdragende, oude, verzuurde, witte, rechtse, racistische en vrouwvrezende mannen.

Wij ( 72 en 71 jaar)wonen in Oegstgeest omdat onze dochters in Leiden wonen. Het is een fijn gevoel hen dichtbij te hebben voor als we in de nabije toekomst hulp nodig hebben. Maar ook het regelmatige contact met kinderen en kleinkinderen is natuurlijk heel fijn. Wij hebben 35 jaar in Lochem, Achterhoek gewoond, dat was veel rustiger, mooie omgeving. Wij voelen ons overal thuis, hebben in onze jonge jaren op veel verschillende plekken gewoond, soms na een jaar al weer verder. Amersfoort-Zevenaar, Heereveen, Putten, Duiven, Lochem en nu Oegstgeest. Overal bakken ze brood en of je je thuis voelt hangt helemaal van jezelf af.

Te oud om te verkassen maar wat zou ik graag vertrekken. Nooit gedacht dat mijn wens weg te gaan er ooit zou zijn. Altijd gedacht in een democratie te wonen waar naar de burger wordt geluisterd. Helaas. Gelukkig bestaan dromen om nog een beetje te mijmeren 

@Marianne Reijers: er is in Purmerend wel een wooncollectief dat voldoet aan alle criteria die je noemt. Het heet Woonkollektief Purmerend, in de Gors en valt onder de Wooncompagnie. Succes. 

Niet alleen zou ik het willen maar het ook gedaan.  Alleen mislukt. Hoe verder ik weg woon van mijn medemens en de huidige maatschappij hoe liever het mij is. Kan het vandaag nog?

Hoe goed in veel opzichten het leven in ons land is, het is te druk, te vol, decadent en asociaal. In m.n. Scandinavië zijn de straten brandschoon en de natuur is er overweldigend.

Enkele jaren geleden ben ik uit Rotterdam vandaan verhuisd naar een klein dorp in Brabant. Geweldig! Toch zou ik liegen, als ik beweerde Rotterdam niet te missen. Momenteel ben ik op de motor op de terugweg uit Portugal naar huis. Het is fijn naar huis gaan. Tegelijkertijd heb ik nu al heimwee naar Portugal. Dáár wonen (en tegelijkertijd in zowel mijn Brabantse dorpje én in Rotterdam)... Mooier kan niet. Een soort emotionele verscheurdheid, die zowel vermoeiend is als prachtig. Ik denk dat vooral migranten dit herkennen.

Ik woon in een stad van het Brabantseland omringt door bos en heide. Wonen in de gruwel van het polderland zou een zuiderling niet overleven, voor mij houdt Nederland op bij de grote riolen die de zandgronden van het Zuiden scheiden van de vettige klei van het land der kleptomanen. Evenwel kom ik graag in museums die helaas meest in de fietswrakkenstad Amsterdam gevestigd zijn. De gemiddelde leeftijd van een provinciaal wordt veertig jaar hoger dan die van een Randstedeling. Dat komt omdat in de provincie de koffie warm wordt ingeschonken met een stuk vlaai erbij en het bier nog naar bier smaakt. Het is ook heel inspannend om zoals in het zuinige Holland koffie te drinken uit een vingerhoed met een pink omhoog.

Ik woon in een stad van het Brabantseland omringt door bos en heide. Wonen in de gruwel van het polderland zou een zuiderling niet overleven, voor mij houdt Nederland op bij de grote riolen die de zandgronden van het Zuiden scheiden van de vettige klei van het land der kleptomanen. Evenwel kom ik graag in museums die helaas meest in de fietswrakkenstad Amsterdam gevestigd zijn. De gemiddelde leeftijd van een provinciaal wordt veertig jaar hoger dan die van een Randstedeling. Dat komt omdat in de provincie de koffie warm wordt ingeschonken met een stuk vlaai erbij en het bier nog naar bier smaakt. Het is ook heel inspannend om zoals in het zuinige Holland koffie te drinken uit een vingerhoed met een pink omhoog.

Ik woon in Haarlem waar je steeds meer dingen ziet gebeuren op gebied van wonen en woonomgeving die tegen zin van de burger zijn maar door politiek wordt doorgedramd. Dat stoort mij.

De crisis in de jaren tachtig dreef mijn man en mij naar Enschede. Alhoewel ik als kind in alle hoeken van de wereld gewoond had, voelde en voel ik me een westerling. Ik heb op het langst op school gezeten in DenHaag (na Venezuela, Engeland en Friesland) en Zeist. Enschede vond ik aanvankelijk moeilijk. Inmiddels zijn we bijna veertig jaar verder en wil ik er nooit meer weg. De mentaliteit van de Tukkers vond ik aanvankelijk stug. Nu zie ik dat de mensen hier veel eerder trouw en integer zijn. Heerlijke mensen. Het hoger onderwijs heeft cultuur en intellectualiteit gebracht, enig. De natuur komt tot in je achtertuin en reikt tot Duitsland. Na een dagje (terug) naar het westen kom ik weer op adem in Enschede. Jammer dat het westen neerkijkt op Twente. Onterecht ook. De weg van het westen naar het oosten is drie keer zo lang als andersom. Maar misschien willen we hier in Twente helemaal niet dat het westen hierheen komt...

Sinds 8 jaar woon ik in de Achterhoek in het buitengebied. Fantastisch! Groen, rust, bomen en vogels en de mensen zijn hier vriendelijker dan in de stad waar de mensen dichter op elkaar zitten.

Iedereen is anders en dat is maar goed ook. Sommige, vooral jonge, mensen wonen liever in de stad en dat begrijp ik, maar ik ben iedere dag blij dat ik hier wakker wordt.

Ik woon in Kapelle, een redelijk groot dorp. Ik woon hier al meer dan 40 jaar en ben gewend, ken redelijk veel mensen. Op mijn leeftijd, 76, moet je wel hopen dat mensen in de buurt je af en toe willen helpen en dat je nog zelf je boodschappen kan doen. Dat is hier wel mogelijk. Ook is er een treinstation, een ziekenhuis op 7 km afstand en de grotere winkels en een theater in Goes, op 7 km. Ik zou niet naar een grote stad willen, (heb er vroeger wel gewoond) of naar een buitenland. Vóór corona ging ik de hele zomer met mijn caravan naar Spanje, nu beperk ik mijn reisjes tot Nederland. Zelf vind ik het eigenlijk ook heel vreemd, dat ik met het ouder worden tevreden met met een kleinere actieradius. Ik wil ook niet meer naar alle theaters in Zeeland, hoef niet alle voorstellingen meer te zien, en musea bezoek ik als ik daar met de caravan in de buurt ben. Alleen onder dwang zou ik willen verhuizen.

Den Haag, daar ben ik geboren, toen ik acht jaar was moesten we verhuizen naar het Noorden van het land vanwege het werk van mijn vader. 14 jaar later verhuisde ik zelf vanwege de betere werkgelegenheid weer terug naar Den Haag. Het bevalt me hier prima en zou niet meer terug willen omdat ik mij hier toch meer thuis voel. In de tijd dat ik in het Noorden woonde gingen wij regelmatig bij mijn oma hier in Den Haag logeren, bij wie wij ook inwoonden voordat we naar het Noorden verhuisden.

Alleen met het weer de laatste weken: ik zit hier zo dicht bij de kust dat het met die Noordenwinden hier niet echt op wil warmen. Ik heb een tuin die ’s middags in de schaduw ligt en dan is het daar niet lekker meer. Tegelijkertijd hoor ik van familie in het naburige Zoetermeer dat het daar gewoon lekker warm is. Dan denk weleens, woonde ik daar maar . Maar ondanks dat ik in de grote stad woon, ben ik in de gelukkige omstandigheid dat ik hier veel natuur om mij heen heb.

Den Haag, daar ben ik geboren, toen ik acht jaar was moesten we verhuizen naar het Noorden van het land vanwege het werk van mijn vader. 14 jaar later verhuisde ik zelf vanwege de betere werkgelegenheid weer terug naar Den Haag. Het bevalt me hier prima en zou niet meer terug willen omdat ik mij hier toch meer thuis voel. In de tijd dat ik in het Noorden woonde gingen wij regelmatig bij mijn oma hier in Den Haag logeren, bij wie wij ook inwoonden voordat we naar het Noorden verhuisden.

Alleen met het weer de laatste weken, ik zit hier zo dicht bij de kust dat het met die Noordenwinden hier niet echt op wil warmen. Ik heb een tuin die ’s middags in de schaduw ligt en dan is het daar niet lekker meer. Tegelijkertijd hoor ik van familie in het naburige Zoetermeer dat het daar gewoon lekker warm is. Dan denk weleens, woonde ik daar maar J. Maar ondanks dat ik in de grote stad woon, ben ik in de gelukkige omstandigheid dat ik hier veel natuur om mij heen heb.

Den Haag, daar ben ik geboren, toen ik acht jaar was moesten we verhuizen naar het Noorden van het land vanwege het werk van mijn vader. 14 jaar later verhuisde ik zelf vanwege de betere werkgelegenheid weer terug naar Den Haag. Het bevalt me hier prima en zou niet meer terug willen omdat ik mij hier toch meer thuis voel. In de tijd dat ik in het Noorden woonde gingen wij regelmatig bij mijn oma hier in Den Haag logeren, bij wie wij ook inwoonden voordat we naar het Noorden verhuisden.

Alleen met het weer de laatste weken, ik zit hier zo dicht bij de kust dat het met die Noordenwinden hier niet echt op wil warmen. Ik heb een tuin die ’s middags in de schaduw ligt en dan is het daar niet lekker meer. Tegelijkertijd hoor ik van familie in het naburige Zoetermeer dat het daar gewoon lekker warm is. Dan denk weleens, woonde ik daar maar J. Maar ondanks dat ik in de grote stad woon, ben ik in de gelukkige omstandigheid dat ik hier veel natuur om mij heen heb.

Ik heb in mijn leven al in veel provincies gewoond, in dorpen, steden, vinex en buitenaf. Overal heb ik genoten, geen plek was naar (ook niet in de "slechte" wijken). Maar om nu nooit meer ergens anders te willen wonen... nee. Het langst ergens wonen was 12 jaar. Waar ik nu woon woon ik bijna 8 jaar. En de ideeen voor ons volgende verhuizen zitten al in het hoofd. We wachten op het goede moment en het juiste huis op de juiste plek....

(Ps Friesland, Groningen, Noord-Holland, Utrecht, Gelderland; Harlingen, Groningen, Oldehove, Nieuw-Vennep, Utrecht, Nieuw-Vennep, Abbenes, Nieuw-Vennep, Haarlem, Sint Pancras, Zuid-Scharwoude, Bolsward, Brummen. Ik kan me altijd weinig voorstellen bij mensen die hun leven lang in dezelfde plaats blijven wonen. Nieuwe omgevingen zijn zo fijn om te ontdekken, nieuwe gewoontes, nieuwe omgangsvormen, nieuwe feesten)

Den Haag, daar ben ik geboren, toen ik acht jaar was moesten we verhuizen naar het Noorden van het land vanwege het werk van mijn vader. 14 jaar later verhuisde ik zelf vanwege de betere werkgelegenheid weer terug naar Den Haag. Het bevalt me hier prima en zou niet meer terug willen omdat ik mij hier toch meer thuis voel. In de tijd dat ik in het Noorden woonde gingen wij regelmatig bij mijn oma hier in Den Haag logeren, bij wie wij ook inwoonden voordat we naar het Noorden verhuisden.

Alleen met het weer de laatste weken, ik zit hier zo dicht bij de kust dat het met die Noordenwinden hier niet echt op wil warmen. Ik heb een tuin die ’s middags in de schaduw ligt en dan is het daar niet lekker meer. Tegelijkertijd hoor ik van familie in het naburige Zoetermeer dat het daar gewoon lekker warm is. Dan denk weleens, woonde ik daar maar J. Maar ondanks dat ik in de grote stad woon, ben ik in de gelukkige omstandigheid dat ik hier veel natuur om mij heen heb.

Den Haag, daar ben ik geboren, toen ik acht jaar was moesten we verhuizen naar het Noorden van het land vanwege het werk van mijn vader. 14 jaar later verhuisde ik zelf vanwege de betere werkgelegenheid weer terug naar Den Haag. Het bevalt me hier prima en zou niet meer terug willen omdat ik mij hier toch meer thuis voel. In de tijd dat ik in het Noorden woonde gingen wij regelmatig bij mijn oma hier in Den Haag logeren, bij wie wij ook inwoonden voordat we naar het Noorden verhuisden.

Alleen met het weer de laatste weken, ik zit hier zo dicht bij de kust dat het met die Noordenwinden hier niet echt op wil warmen. Ik heb een tuin die ’s middags in de schaduw ligt en dan is het daar niet lekker meer. Tegelijkertijd hoor ik van familie in het naburige Zoetermeer dat het daar gewoon lekker warm is. Dan denk weleens, woonde ik daar maar J. Maar ondanks dat ik in de grote stad woon, ben ik in de gelukkige omstandigheid dat ik hier veel natuur om mij heen heb.

Den Haag, daar ben ik geboren, toen ik acht jaar was moesten we verhuizen naar het Noorden van het land vanwege het werk van mijn vader. 14 jaar later verhuisde ik zelf vanwege de betere werkgelegenheid weer terug naar Den Haag. Het bevalt me hier prima en zou niet meer terug willen omdat ik mij hier toch meer thuis voel. In de tijd dat ik in het Noorden woonde gingen wij regelmatig bij mijn oma hier in Den Haag logeren, bij wie wij ook inwoonden voordat we naar het Noorden verhuisden.

Alleen met het weer de laatste weken, ik zit hier zo dicht bij de kust dat het met die Noordenwinden hier niet echt op wil warmen. Ik heb een tuin die ’s middags in de schaduw ligt en dan is het daar niet lekker meer. Tegelijkertijd hoor ik van familie in het naburige Zoetermeer dat het daar gewoon lekker warm is. Dan denk weleens, woonde ik daar maar J. Maar ondanks dat ik in de grote stad woon, ben ik in de gelukkige omstandigheid dat ik hier veel natuur om mij heen heb.

Redactie,

Is iets mis met dit forum: nieuwe reacties verschijnen onderaan inplaats van zoals gebruikelijk bovenaan; gevolg dat men nogmaals op verzenden drukt en ook dat men de dubbele reactie niet kan weghalen.

Excuses, doordat het leek dat mijn reactie niet geplaatst werd probeerde ik het een paar keer achter elkaar met het gevolg dat hiet ergens verder op een aantal keren toch verscheen.  

Deze vraag is zo anfhankelijk van zoveel factoren. Geld is de belangrijkste. Ik woon waar ik nu zit prettig, maar als ik de Staatsloterij zou winnen... blijf ik hier dan wonen? Dan kies ik waarschijnlijk voor een villa of verbouwde boerderij met heel veel land eromheen en, vooral, geen andere mensen. Dat gezegd hebbende, bij loterijwinst zou ik ook graag de woning van mijn buren kopen en een paar muren eruit tikken.

Mee oneens, dat zal voor iedereen ongetwijfeld anders liggen, ook al vanwege de woon- werk omstandigheden. De honkvastheid, mensen die heel hun leven in hetzelfde huis of straat wonen. En voor anderen is het gras altijd groener aan de andere kant. 

Woon zelf in Den Haag maar als ik fietsend door het landschap rijd dan kom je vanzelf ook plekken tegen waar je wellicht graag zou willen wonen. Maar fiets ook graag door de wijken waar je vroeger bent opgegroeid (nostalgie) en hoe je ziet hoe de verandering heeft toegeslagen. Den Haag loopt ook tamelijk vol of is het dat eigenlijk al en zou het rustiger op willen zoeken in het oosten maar vrees dat ik dan weer de kust en het duinlandschap ga missen. 

@ Hans Verhaar 12:23 uur >>>Reactie>>>

U heeft gelijk!

Als men alleen  mensen in deze tijd die in de grote steden wonen, zou vragen of zij ergens anders willen wonen, dat zouden de meeste mensen vermoedelijk wel een leuker, fijner plekje wensen. Nu waren voornamelijk de mensen aan het woord, die gelukkig al een stukje aarde met wat lucht en mensen om hen heen die hen verstaan te pakken hadden gekregen.

Als oorpronkelijke Amsterdamse vond ik het vreselijk om eind jaren 60 naar het nieuwe eengezinshuis in de polder bij Weesp te verhuizen, vanuit de etage Lange Leidsche Dwarsstraat in het centrum voor fl. 8,00 huur per week. Toen de jongste ook naar de kleuterschool ging, liep ik snel in 20 min. door naar het oude N.S. stationnetje en was vrij snel in Centraal A'dam. Daar snel de lijn 2 tram tot het Leidseplein en daar een kopje koffie drinken. Dan snel weer de route terug om op tijd bij de school te zijn om de kinderen op te halen in Weesp.

Maar die kinderen hadden het uiteraard in Weesp fijner en ruimte om buiten te spelen en allengs ging de verslaving A'dam over en begon ik het kleine stadje leuk te vinden en vond nieuwe vrienden.

Ik heb vervolgens alleen met de kinderen in Hilversum gewoond en eind jaren 70 met hen een prachtig oud vestinghuisje in Naarden gekocht, na  heel hard werken en vooral sparen, tegen 6% rente op een koopprijs van fl 179.000 volledige hypotheek met levensverzekering.  bijna 6 jaar later na 3 jaar zelf in mijn vrije avonden, weekenden en vakanties verbouwd te hebben, steeg destijds bij de 1e grote crisis de rente naar 12 a 13% rente en kon ik dit, zelfs met 2 banen, niet meer opbrengen en moesten mijn 2 kinderen en ik weer naar zomerhuisjes, afwisselend met kamers in de zomer vertrekken. Dit rondtrekken heeft 3 jaar geduurd, voordat mijn kinderen en ik weer konden settelen in een betaalbaar, uitgewoond huurflatje. Dit weer leuk opgeknapt en mijn kinderen eindelijk naar een vaste school en een eind aan ons zwerven. We waren slechter af,  dan de asielzoekers die hier nu vele jaren lang het land binnen lopen, bezetten en woningen en alles dat erbij hoort, met voorrang krijgen.   

Zo ook, mijn ooit mooie en leuke Amsterdam. Mijn kleinzoon woont er nu ook in het centrum en vindt het prachtig met alle reuring die de stad heeft. Hij huurt halve etage voor bijna een normaal maandloon a €  1.800,--per maand. Ik kom er dus nog wel af en toe een dag, maar ben zoooo blij, als ik weer in mijn huidige woonplaats Rhenen terug ben en het groen om mij heen weer zie en de rust en gezellige kleinschaligheid van ee klein stadje, dat niet echt kan uitgroeien met torenhoge betonnen blokken voor de aantallen nieuwkomers, omdat aan de ene kant een berg en andere kant de Rijn. Een veilig gevoel!

In mijn oude stad wonen in de ooit gezellige  arbeiderswijken, nu alle bezetters met gesubsidieerde huren bij elkaar, bestaande uit talloze nationaliteiten: In Oost, in Oud Zuid, in Oud West. Met mooie, grote  parken in de omgeving. Ook in de  Spaardammerbuurt en omgeving van de oude Markthallen enz enze enz. 

Het is treurig om te zien hoe misdadig onze steden zijfn geworden, maar daar houdt het niet op. Ook naar het platteland is de maffia ontstellend gaan uitbreiden. En onze bestuurders? Die voelen zich gebonden aan verouderde verdragen uit vervlogen en doener verder niets aan om het te veranderen. Want het interesseert hen niet of het gedogen heeft al te lang geduurd en er is geen weg terug. De misdaad regeert nu en de angst is overal. 

"Vluchten kan niet meer" voor de meesten onder ons.  De diaspora is alom in de wereld aan de gang. Nederland is in trek, want hier hoeft men niet in een sportgebouw tijdelijk te slapen, hier mag je van onze bestuurders in een lux hotel of op een luxe cruiseschip logeren. Verzorgd en wel. 

Had dit ook maar voor mij destijds hier als autochtoon bestaan met mijn 2 arme kinderen......en hard werkend!

Maar met bestuurders als een burgemeester zoals o.a. mw Halsema, kom men er op wachten dat haar stad zou verworden, op wat het nu is. Niets anders dan vooral een stad voor de massa toeristen die komen kijken naar de hoeren en het gedogen van het gebruiken van drugs. Gezien haar opvattingen die zij altijd al had en nog heeft, vindt zij dat dit moet kunnen. Ook het hebben  en gebruiken van (nep)revolvers door jonge kinderen vond zij ook slechts : kwajongens gedrag"........Hoe geloofwaardig  kan een bestuurder nog zijn? 

Ik zou iedereen een veilige, schone, groene en misdaadvrije leuke plek willen toewensen, maar Nederland wordt steeds voller, dus dit zal niet gaan lukken op deze postzegel. Als inwoner  met meerdere nationaliteiten en meer paspoorten is dit eenvoudiger. Die kunnen naar meer landen heen en weer hoppen waar nog voldoende ruimte is en dit land erbij houden voor "De rijkdom" die we gratis  uitdelen en waarmee men in de thuislanden, inderdaad rijk is.                

Nederland is inmiddels wel heel ver afgezakt naar een land dat eigenlijk alleen nog voor asielzoekers en immigranten leuk is. 

Alle sociale verworvenheden die we hadden, de mooiste pensioenregeling van de hele wereld, een arbeidsethos waar veel landen jaloers op waren, het is allemaal de nek om gedraaid door de kartelpartijen CDA, VVD, D66, PvdA en CU om over meelopers als GL nog maar te zwijgen. En het gaat steeds verder bergafwaarts in dit land en het point of no-return lijkt helaas al gepasseerd te zijn maar hopelijk heb ik het mis. Als ik 50 jaar jonger was dan zou ik er alles aan doen om uit dit land weg te gaan en te emigreren naar een land waar nog wel echte vrijheid van meningsuiting bestaat, waar je niet continu denkt in het MIdden-Oosten te zijn beland, waar de meerderheid nog de eigen landstaal spreekt en ga zo maar door.  Waarom Nederland zo bewust kapot wordt gemaakt door de zittende machthebbers zal me altijd wel een raadsel blijven.  Maar ik voel wel enorm mee met de volgende generatie Nederlanders die het leven in dit land steeds moeilijker zo niet onmogelijk wordt gemaakt.  Als het zo doorgaat dan is niet uit te sluiten dat Nederland afzakt aan een derde wereld land. Triets om een land te zien waar 1000 jaar mensen zich uit de naad hebben gewerkt om een mooie samenleving op te bouwen en hoe een stel politici van kartelpartijen dat alles weer te niet hebben gedaan in minder dan 50 jaar.  Nee, vrolijk wordt je er niet van. Maar je blijft, misschien tegen beter weten in, je toch inzetten om dit land, ons land te redden van de kartelpartijen en de race naar de ondergang proberen te keren.  Hoop doet leven. 

Ik woon op de mooiste plek die ik mij kan bedenken. 

Ik ben gelukkig in mijn flatje in Hoorn Kersenboogerd, op een kwartiertje fietsen van de historische binnenstad. En loop ik naar het oosten, om het Woonzoergcomplex heen, loop ik zo een mooi park in. Een kwartier naar het noorden ligt Natuurpark BlokWeer. En we hebben in Hoorn fijne, kleine theatertjes: 't Pakhuis en Huis Verloren. Blijkbaar heeft de redactie van 'De Atlas voor Gemeenten' die twee kleine kwaliteitstheaters over het hoofd gezien, want dan komt de stad Hoorn wèl hoger in de ranglijst. Maar het is en blijft subjectief: Amsterdam de meest aantrekkelijke stad? Ja, ik ga er graag naar een museum (het Joods Historisch, of het Amsterdam Museum, Stedelijk Museum), of naar een favoriete boekhandel (American Book Center, Athenaeum, boekhandel Van Rossum, Scheltema), of een favoriet Café (Arendsnest aan de Herengracht, café Eik & Linde aan de Plantage Middenlaan). 

En andere plaatsen kom ik ook graag: Alkmaar, Amersfoort, Arnhem, Groningen, Harlingen, Maastricht, Utrecht, Winschoten, Zeist, etc. om hun eigenheid en historie. En wellicht ga ik nog een keer naar Emmen...

Nederland is een zinkend schip.

Ik zou me graag aan willen sluiten bij ;  Stef Hoogstraten25-05-23 om 15:56