Het minderen van het maken van het aantal mensen. Stop de bevolkingsgroei! Stop met kinderbijslag of beperk het tot het eerste kind. Voer een één kind politiek in.

Begin eens met het vollegrond van alle daken in nederland. Ipv weilanden.  Stop met het  vervuilen van de het enige echte natuurgebied wat we hebben,de zee. Plaats daar geen windmolens. Is slecht voor het zeeleven.

Zoden aan de dijk zet het vooral om meer stil te staan bij wat je doet; is het echt nodig dat ik dit auto-ritje maak? Moet ik elke dag vlees of kan het ook minder? Moet de verwarming echt omhoog of kan ik ook mn lekkere vest aandoen? Moet ik perse naar De Canarische Eilanden of is de Franse kust niet net zo fijn qua zwemmen en lekker eten?

Etc. Stop met de automatische piloot, begin met nadenken. Dát is het beste advies! groet Vera

Wat echt zoden aan de dijk zou zetten is een paradigmashift. 
Om te beginnen moet elk onderscheid tussen mens en natuur moet van de baan. Als mens moeten we beseffen dat we onderdeel uitmaken van de natuur. Grenzen tussen natuurgebieden en menselijke gebieden, of het nu woningen zijn, industrie of landbouw, zijn allemaal verzinsels. Elke activiteit die de mens uitoefent heeft hoe dan ook invloed op de omgeving. We moeten echter zorgen dat het geen of minimaal schade oplevert. Dit klinkt misschien onhaalbaar, maar de mens is slim genoeg, maar laat zich te veel leiden door het geld. 
Daarom moet er minder geluisterd worden naar ecomodernisten zoals Hidde Boersma.

Wat m.i. echt zoden aan de dijk zet, is het 'moderne koken': zet op (ongeveer) de helft van de kooktijd de kookbron (gas, electra....) UIT en laat het te koken product voor de rest van de kooktijd in het hete water staan. Het wordt evengoed gaar. 

Verder doe ik

minder (lang) douchen; regenwater opvangen; weinig lampen (meestal maar 1) branden; plastic mijden, door de alternatieven in glas of karton/papier te kopen, door los fruit en losse groenten te kopen en zelf zakjes mee te nemen; korte afstanden op de fiets en niet met de auto; langere afstanden samen rijden; niet alle dagen vlees of vis. En als wél: biologisch; 

Verder: energie van een groene energieleverancier; bankieren bij de groene banken ASN en Triodos (zeker geen RABO of ABN); zorgverzekering bij een maatschappelijk gericht en verantwoord verzekeraar (DSW). Grote vervuilers als SHELL mijden. 

Ik vergeet wat, heeel wezenlijk: niet op rechts stemmen. 

Wat nog het meeste zoden aan de dijk zet is overbodige verlichting (verwarming), langs wegen en openbare gebouwen zoals gemeente huizen, provincie huizen, en overheidsgebouwen o.a in Den Haag uitzetten. Rij eens 's nachts over snelwegen vooral in de randstad  langs industrieterreinen en zie wat er onnodig brandt. Ook vraag ik mij af voor wie het gebruik van energie verminderen geldt, is dat ook niet voor mensen die zich financieel  een huis met zwembad etc. kunnen veroorloven of zolang zij betalen dan niet hoeven mee te doen? 

Tja...   

Eigenlijk is er geen probleem.

Het is alleen zo vreselijk zonde van onze aarde met al z'n schitterende variatie en kleur van alles wat daarop leeft.

Gisteravond gefascineerd naar SAT3 zitten kijken. Drie afleveringen achter elkaar. Sat3 thementag..

Maximillian das spiel von macht und liebe..... voorafgegaan over de uitbuiting van mensen in de mijnbouw.

Gewone mensen.... De eerste bankiers "fugger in Tirol"  De mensen met macht en niet te vergeten de koningshuizen en keizers. De verspilling aan oorlogen. Daar zit het probleem "macht en geld".... Gaat nooit opgelost worden.

Dus...  Eigenlijk is er geen probleem.

De mensheid hoeft zich geen zorgen te maken. We zijn deel van de natuur en als zodanig gooien we onze eigen glazen in.

Who cares... (uitspraak (1982) van m'n oud-collega Jerry van Dijk op het marine bedrijf in Oegstgeest)

Blij dat ik geen nageslacht op deze aardkloot zal achterlaten. De mensheid? Who cares.... we leren niets...

Nog een fijne dag.

De klimaatproblemen worden hoogstwaarschijnlijk niet opgelost door die bij de huishoudens neer te leggen. Hoe goed de meesten het ook bedoelen, het gaat te langzaam. Zelfs als het niet op vrijwillige basis geregeld wordt, lukt het ook niet. 

De overheid moet zich vooral richten op de elektriciteitcenrtrales. Die werken nog voor zo'n 95% op vuile stroom. En de bedrijven gebruiken het leeuwendeel van die vuile stroom. In plaats van de bedrijven te pressen (dat gaat ook niet lukken zonder dwang en met dwang krijg je daardoor minder omzet en dus minder welvaart. De enige manier die zoden aan de dijk zet is het laten werken van de centrales op waterstof of andere gassen. 

We moeten niet denken dat die schone energie allemaal in ons landje opgewekt kan worden. We zullen in europese of afrikaanse landen op grote schaal waterstof moeten maken. Die landen profiteren dan van de inkomsten en de rijke landen kopen de waterstof. Die verspreiden we via het prima gasnet dat we (nog) hebben en transporteren het naar de meeste elektriciteitcentrales.

Waterstof is ideaal om opgeslagen te worden en energie te bufferen in plaats van weg te gooien als de centrales teveel energie terug krijgen in de prriodes wanneer er weinig energie nodig is.

Dat is pas een draagvlak bij de burgers! Wanneer het niet meer nodig is om je in bochten te wringen om een beetje besparing te krijgen.

Er is een enorme energie beschikbaar door de zon! 

Beste mensen,

Hulde voor de aandacht hiervoor. Vooraf; helder taalgebruik over wat er speelt is essentieel. Het gaat m.i. niet over klimaatverandering (iets dat on overkomt) maar over klimaatverwoesting. (door ons in gang gezet).

Zo totaal als we vervreemd zijn van de aarde en onszelf, zo totaal zal ook de wending moeten zijn willen we overleven. Overal waar het vast loopt, klimaat, biodiversiteit, uitsterven van soorten,fijnstof, Pfas, stikstof, fosfaat, landbouwgif, uitspoeling, grondverdichting, medicijnresten in grond en oppervlaktewater, drinkwatervoorziening, zoönosen, epidemieën, de kloof tussen arm en rijk, wanhoop en eenzaamheid, onwil en onvermogen, liggen dwarsverbindingen. Al die problemen zijn geen technische problemen maar menselijke bewustzijnsproblemen. Hoe goed bedoeld de energietransitie ook is en noodzakelijk, als het niet raakt aan besef van onze oude evolutionaire overlevingsmechanismen, is het tevergeefs. Ik bedoel hiermee: hebzucht (nu pakken, je weet niet hoe het morgen is), haat (afwijzing van  wat vreemd is en anders, ter bescherming van eigen groep) en onwetendheid (geloof hechten aan verhalen die we zelf vertellen; religieus én wetenschappelijk; omdat we de leegte niet onder ogen willen zien). Immers onze neoliberale economie, die niet alleen een systeem is, een structuur, maar tot in de vezels zit van ieder individu, kan deze milieudestructie niet oplossen. Ze is namelijk gegrond op eindeloze groei, hebzucht, gemakzucht, en de onwil om te zien dat wij niet anders zijn dan bladeren aan een boom, die vallen in de herfst. Zolang we in verdienmodellen blijven denken, zolang we zoals de ecomodernisten en technosolutionisten doen, blijven geloven in technische oplossingen voor een probleem dat ten diepste te maken heeft met ons wezen en een slapend en verdoofd bewustzijn, redden we het niet. Zolang we meer onze (welvaarts)leefstijl willen redden dan de aarde en een menselijke toekomst, en daar lijkt het nu wel heel erg op, dan wedden we op het verkeerde paard.

Wat niet alleen zoden aan de dijk zet maar onvermijdelijk is, is afscheid van onze huidige welvaartsmaatschappij, afscheid van rupsje nooit genoeg, afscheid van verre vakanties, afscheid van vliegen (niet alleen vliegvakanties), afscheid van de bio-industrie, en meer dan armoede bestrijding rijkdom gaan bestrijden. Met de woorden van wijlen Herman Verbeek; we moeten van 'hebben' naar 'zijn.' We zullen moeten doorzien dat begrippen als 'duurzaamheid, recycling, circulaire economie en Co2 neutraal' lege hulzen zijn als de basis niet is, minder, veel minder, veel eenvoudiger, tevredener, meer solidair en een scherp ongefragmenteerd bewustzijn. Want circulair bestaat niet op de tijdschalen waar wij in denken. Waar blijft de verf van onze kozijnen? De profielen van onze autobanden? De vezels van onze kleding? Het staal van treinwielen en rails? Dat is niet weg, wel onbruikbaar, niet herwinbaar behalve over miljoenen jaren. Nog los van de chemische stoffen die schade aanrichten en niet vergaan en heilzaam opneembaar zijn voor de generaties na ons. Er is altijd verlies van energie en grondstoffen, in de zin van bruikbaarheid. We zullen moeten doorzien dat we met techniek en een welvaartsniveau dat niet heilzaam is maar de werking heeft van een dodelijke drugsverslaving, we onszelf voor de gek houden.

En de winst, om dat woord een andere betekenis te geven, van een samenleving die erkent dat we met teveel mensen zijn die ook nog allemaal te veel willen en het roer omgooit, is prachtig en groots. Eenvoud, liefde en mededogen, sterven niet als vijand zien maar als onderdeel van elke levensjaar, delen, bemoedigen en de gemeenschap op gelijke voet zetten met individualiteit, dan pakken we onze evolutie pas echt ter hand. Niet met de quasi maakbaarheid van levensverlenging, bakken medicijnen, reizen naar Mars-fabeltjes, virtuele werelden die de vervreemding nog groter maken. Want in feite heeft de afgrond waar we op af rennen als oorzaak dat we al heel lang in een virtuele wereld leven, al eeuwen.

Concreet; stemmen op de enige partij die economische groei definieert als de oorzaak van de ellende i.p.v de oplossing, de Partij voor de Dieren. De noodzaak op systemisch niveau verwoorden en ondersteunen; Big Tech en Big Pharma aan banden leggen, nationaliseren van Nutsvoorzieningen, stoppen met investeren in fossiel en de macht breken van de oliemultinationals. Op persoonlijke niveau; ik vlieg niet, ga sowieso niet op buitenlandse vakanties; leef al veertig jaar vegetarisch en net zo lang ook biologisch, ook met een minimum inkomen kan dat. Ik leef eenvoudig en vereenvoudig elk jaar meer, hoezo een dure (ook qua materialen/grondstoffen) vloerverwarming? Mijn vloerverwarming is een paar warme sloffen. Ik verwarm tot 15 graden, doe een vest aan als ik het koud krijg. In ieder huis is het slechts nodig 1 ruimte te verwarmen; ook veel gezonder. Ik fiets veel en gebruik met pijn in het hart een bedrijfsauto voor mijn ekologisch hovenierswerk. Voor het werk als communicatietrainer/bemiddelaar/coach heb ik de auto bijna nooit nodig. Privé evenmin. Ik repareer alles wat te repareren is en koop steeds minder. Wat er niet is, hoeft ook niet onderhouden te worden, slijt niet, en eindigt niet op de afvalberg. We staan voor een mega opgave om te krimpen met zeker 80-90% in energie en grondstoffengebruik. Ik zou als tip de boeken willen aanbevelen van Ronald Rovers "Gebroken Kringlopen" en van Meino Smit "Naar een duurzame landbouw in 2040."

Veel meer dan te willen 'doen' moeten we leren 'niet te doen.' Er is geen weg naar vrede, vrede, ook in ecologisch opzicht, is de weg.

Alle goeds en een inspirerende uitzending,

Theo Koster

Dwarsgracht 5, Giethoorn

1) Stop internationalisering in brede zin: het gesleep met spullen over de hele wereld, de productie van onzinrommel in lage-lonenlanden. Eigen broek ophouden dus. 

2) De wereldbevolking zal moeten krimpen.

3) mensen moeten minder reizen of dit klimaatneutraal doen.

4) stook en kook op duurzame energie.

Kijk ook even naar plakshot van afgelopen zondag. Briljant item over hoe goed Shell bezig is ;)... de echte verandering komt natuurlijk niet van dit soort (heel goed en goed bedoeld) consumentengedrag, maar van harde wetgeving op de echt grote vervuilers, pro klimaat onderzoek en pro technisch design van opschoon installaties.