Geloof niet in echte vriendschappen, denk dat vriendschap vaak wordt verward met kennissen welke ze al lang kennen.

Ik heb al ruim 40 jaar dezelfde, hechte vriendengroep. In zoveel jaar maak je mooie en minder mooie dingen mee. Maar we zijn er altijd voor elkaar als het nodig is.

Ja, via sociale media kun je nog meer 'vrienden' hebben maar dat is meer op afstand. Zeker wat mezelfs betreft. De vrienden op Facebook hebben dezelfde hobby als ikzelf, wereldwijd. Ook erg leuk zo met gelijkgestemden van over de hele wereld maar het gros zul je nooit in levende lijve tegenkomen.

Mijn lijflied is van Het goede doel, 1x trek je de conclusie, vriendschap is een illusie.

Na 2x een ziekte en een motorongeluk in 2018 toch anders naar het leven gaan kijken en is voor mij hoofdzakelijk m'n naaste familie nog belangrijk

Vriendschap is voor mij een vorm van liefde in mijn hart voor bepaalde mensen. Je kunt het projectie noemen. Misschien verklaart dat het geringe aantal 'echte' vrienden dat ik heb. Of misschien heb ik meer vrienden dan ik zelf besef, dat kan ook!

Echte vrienden heb ik maar een paar en zij zijn altijd blijvend, ongeacht wat er gebeurt. Het is een soort familie. Alleen trek ik mij soms terug als vrienden mij teleurstellen maar dat doet niets af aan het gevoel. Ik ken mijn draagkracht, ook in vriendschap. 

Soms doet vriendschap dus pijn.

Vriendschap moet echt van 2 kanten komen. Mijn hele leven heb ik gegeven aan vrienden en zelden kreeg ik iets terug. Ik heb nu een paar vrienden die onvoorwaardelijke vriendschap bieden en dat werkt voor me. Ook na mijn behandeling voor PTSS heb ik voor het eerst emoties en daardoor heb ik onechte vriendschappen gekapt en dat voelt als een bevrijding. 

Voor mij is vriendschap

- Verbondenheid voelen met iemand

- Elkaar door dik en dun steunen

- Elkaar ruimte geven in denken, spreken en handelen

- Je om elkaar bekommeren

- Eerlijke feed-back durven geven

Liever een goede buur dan een Facebook vriend

Wij hebben  3 paar echte vrienden en dan ook al ruim 30- 40 jaar of langer. Eén vriendenstel daarvan springt er nog weer bovenuit, lief en leed mee gedeeld, heel belangrijk geweest bij mijn slechte periode in mijn leven, toen bijna dagelijks contact om bij te praten, goede adviezen, kortom heel belangrijk. Het wederzijds vertrouwen is enorm groot. Ik bespreek met hen ook meer dan met mijn broers en zussen.  Daarnaast goed contact met de buren en zo maar we hebben aan deze vrienden genoeg. 

Sommigen zijn na een mislukt huwelijk van 25 jaar weer wanhopig op zoek naar hun vroegere (jeugd)vrienden nadat ze jarenlang niets van zich hebben laten horen, zelfs op een nieuwjaarswens reageerde ze niet. Bij een toevallige ontmoeting beschouwde ik ze als wildvreemden en vroeg wie zij waren wanneer ze me aanspraken.

Vriendschap is heel belangrijk . Vooral als als je  weinig familie hebt of slecht contact en/ of waarmee je ook niet zo goed kan opschieten. Ik ben zelf echt meer van vriendschap met diepgang. 1 ip 1 . Ben niet zo van vriendengroepen alhoewel ik wel jaloers ben op mensen die dat hebben.  k zit ook niet op sociall media.  maar ik  weet ook wat eenzaamheid is. Als  twintiger .terwijl Niemand dat bij mij verwacht en ook niemand wist. Ik denk dat vriendschap op latere leeftijd sluiten heel erg lastig is

Vriendschap is echt, als ie onvoorwaardelijk is, zoals een mens van zijn kinderen of ouders houdt. De onvoorwaardelijke status bereikt men niet zomaar en is zelfs voor veel mensen onhaalbaar, omdat ze altijd een balans bijhouden. 

Toch is vriendschap, wat mij betreft, geen illusie. 

p.s.

Samenvattend: echte vriendschap is heel belangrijk/waardevol voor mij, want goede vrienden vormen een veilige mantel in het leven. 

Maar daardoor ben ik emotioneel snel afhankelijk en het kost veel inspanningen en inzicht om een balans te vinden. Dat gaat pas over als ik het gevoel heb dat mensen mij niet laten vallen.

Oorzaak: heel gevoelig - onveilige jeugd - scheiding ouders etc.

Uiteindelijk ben ik daardoor ooit hulpverlener geworden - om anderen te helpen nadat ik zelf een depressie en therapie had doorgemaakt. 

In mijn boekenkast staan veel boeken(-jes) over vriendschap, vanuit de tijd dat ik daar erg naar verlangde. 

p.s. II - Wat ik altijd doe/deed, is een mooie vorm zoeken om vriendschap uit te drukken.

Zoals in een boek over Het Ballet van de XXe Eeuw olv Maurice Béjart een danser is afgebeeld (Jorge Donn, die in 1992 aan aids overleed) met daarboven de tekst: 'De vriend is dichter bij mij dan ik ben bij mezelf....'

p.s. III. Wat ik nog vergat te vermelden is mijn al 35 + lidmaatschap van Inner Wheel Nederland. De doelstellingen van deze Vereniging zijn: 

- het bevorderen van vriendschap

- het bevorderen van de bereidheid tot helpen

- het bevorderen van internationale contacten.

Indertijd was IW gekoppeld aan het lidmaatschap van de partner aan Rotary, tegenwooltdig niet meer.

Er zijn veel Goede Doelen waarvoor per club en landelijk geld wordt ingezameld.

Helemaal vergeten!