Op de wegen

Internationaal chauffeur Aschwin Cannoo vertelt hoe het moeilijker is geworden om aan klussen te komen. "Het is wel zwaar hoor. De meesten vervoeren toch wel 40 tot 50 procent minder. Het is allemaal sprokkelwerk en zoeken waar je nog lading kunt oppakken."

Onderweg krijgt hij te maken met regels die overal anders zijn. "Je moet goed kijken wat de bedoeling is: mag ik wel of niet naar binnen?" Veel faciliteiten zijn nog of weer gesloten waardoor Aschwin soms bijna een hele week niet douchen. "Dan sta je met een jerrycan naast je wagen."

Moeder en mantelzorger

Miranda van Dijk is mantelzorger voor haar zeventienjarige zoon Marijn die functioneert op peuterniveau. Door de coronacrisis werd de dagopvang gesloten, evenals een logeerhuis waar Marijn drie weekenden per maand naartoe ging. "De situatie thuis werd voor hem en ons gezin steeds zwaarder."

Miranda is blij dat de dagopvang weer open is. "Het gaat goed met Marijn omdat veel structuur er weer is." Dat was in april wel anders, toen de wereld op zijn kop stond. "Het was echt heel zwaar. Het had toen niet veel langer moeten duren, dan had je me op kunnen vegen.."

Miranda en haar zoon Marijn.

Hoofd boven water

Petra en Ton Paulus zijn eigenaar van een veerbedrijf met tien veerdiensten door heel Nederland. Tijdens de lockdown haalden ze twee boten uit de vaart. "Het is nog steeds rustiger. Ik denk dat dit jaar de boeken ingaat als het slechtste jaar ooit."

Ton Paulus nam het familiebedrijf over en begon met één pont. In vijftig jaar werd flink uitgebreid. "Maar dat eerste jaar, met die ene veerdienst, was nog niet zo slecht als dit jaar." Hij hoopt op quitte te spelen. "Het is de vraag hoe de komende maanden eruit gaan zien. Veel mensen werken nog steeds thuis. Als dat zo blijft, dan ziet het er heel donker uit."

Voorzichtig open

De deuren van verpleeghuis De Wijngaard in Bosch en Duin zijn weer beperkt open, de haren kunnen weer in vorm bij de kapsalon en op anderhalvemeter kan koffie worden gedronken in de brasserie. Het contrast met april is groot. "Toen zag ik het even niet meer zitten", vertelt directeur Annette van Biezen.

Verpleegkundige Paulien Wildeman vertelt over hoe fijn het moment was waarop alle testen in het verpleeghuis negatief waren: "We mochten weer mensen douchen, dat je ze dat kon bieden, daar genoten de mensen echt van." Toch was er ook spanning, en die is er nog steeds. Zeker nu weer bezoek binnenkomt. "Het is niet voorbij. We zijn continu alert."