Louwers werkt als gynaecoloog in het Diakonessenhuis in Utrecht. Ze ziet met eigen ogen wat de werkdruk met haar collega's en de afdeling doet. "We hebben het hier over mensen die altijd maar moeten werken. 's Nachts, in het weekend en met Kerst." 

De gynaecoloog ziet jonge mensen vertrekken naar werkplekken met minder onregelmatige werktijden en een hogere beloning. Louwers collega’s voeren actie, maar de bevallingen die binnenkomen gaan gewoon door. "We draaien zondagsdiensten en de keizersneden staan op dinsdag en donderdag gepland."

Het extra werk is bijna gewoon geworden

 

Meer dan 150.000 ziekenhuismedewerkers in heel het land voeren vandaag actie. Nooit eerder gebeurde dit op zo’n grote schaal. Meyke van Roosmalen is voorzitter van het actiecomité en vakbondsconsulente van NU ’91. Ze werkt op de spoedeisende hulp en heeft liefde voor het vak en haar collega’s, maar ook zij loopt op haar tandvlees. "Het extra werk is bijna gewoon geworden omdat je niet altijd genoeg personeel hebt."

Tot Van Roosmalens spijt is het zover gekomen dat ze soms geen 'vreemde' patiënten kunnen opnemen. "We zijn nooit dicht voor patiënten die onder behandeling zijn hier, maar soms kunnen we een trauma elders uit de stad er niet bij hebben. De ambulance moet dan uitwijken naar een ander ziekenhuis."