Ook de politie zelf kan wel iets leren omtrent gedrag. Enige jaren geleden kwam op een rotonde een politiebusje van links aanrijden, met de clignoteur aangevende dat hij rechtsaf zou gaan. Ik reed dus door. De politiebus ging niet rechtsaf en ramde mij bijna. Daarna werd ik staande gehouden en werd mij op een woedende en barse toon van alles verweten, zoals dat ik geen voorrang had verleend. Naar mijn verweer werd niet geluisterd. Het gesprek escaleerde, niet alleen van mijn kant, maar ook de agent begon tegen mij te tieren en te vloeken. Toen kwam zijn vrouwelijk collega erbij om dat getier van haar collega te stoppen en het eindigde met een bekeuring. Ik heb hierover een klacht ingediend, waarin ik ook mijn gedrag tijdens het gesprek niet mooier heb gemaakt dan het was, en daarvoor excuus gemaakt. Ik werd uitgenodigd voor een gesprek. Alleen de grofgebekte agent was aanwezig, zijn collega werd bij mij weggehouden met rotsmoesjes. Uiteraard omdat ze anders óf keihard had moeten liegen, óf haar collega had moeten afvallen.
Ik ben zo stom geweest om toch het gesprek aan te gaan. Resultaat: snoeihard liegen door de agent en een Inspecteur die het allemaal maar liet begaan. Iik heb tijdens dat gesprek nog gezegd dat de politie van Wegmisbruikers altijd zo rustig en beleefd is, en of dat soms speciale “reclamepolitie” is. De inspecteur zei breed lachtend dat dat best wel zo zou kunnen zijn. Omdat ik het emotioneel niet meer trok heb ik het daar bij gelaten, waar ik nog steeds spijt van heb.
Ik heb het wel laten voorkomen en heb daar rustig verteld wat er allemaal gebeurd was, inclusief het mij maar half horen zonder een wel bestaande getuige van het voorval. De rechter verlaagde mijn boete voor het niet verlenen van voorrang met de helft “vanwege de wel heel slechte behandeling die u kennelijk van de politie heeft ondervonden”.
Maar de griffie, die het vonnis mij later schriftelijk heeft doen toekomen, heeft, als één pot nat met de polite, precies DIE zin weggelaten.
Mijn respect voor de politie heeft een flinke deuk opgelopen.

Nee ik heb nooit zo’n toon aangeslagen.
Ze hebben het veel te ver laten komen
Ik denk dat ze niet meer terug kunnen.
Bij de opvoeding gaat het al mis geen respect meer.
Thuis daar begint het, maar als er geen discipline is ben je dat ook kwijt.
Vooral bij onze dubbele
paspoorthouder die een andere kijk hebben op een democratie.
Er bestaat ook geen democratie in ons land.
1 middelvinger naar alles wat gezag is.

Nee, dat vind ik de moeite niet waard. Ageer niet tegen justitie, want ze krijgen toch gelijk van de rechter. Al jaren probeer ik aan te tonen dat er bedrog zit is de snelheidsmeting omdat de 'lusafstand' minder is dan de ingevoerde afstand in het meet apparaat. De rechter zegt dan dat het apparaat deugt en draait om de ingevoerde data heen. Smerig corrupt zooitje, waar je nooit op moet schelden., want je verliest het toch.

Ook ik ben bekeurd door dat ik een overtreding maakte door een fout van het politie busje. Heb toen wel gereageerd uit kwaadheid en hem om zijn slecht rijgedrag gewezen. Volgens hem was ik iemand die altijd de politie de schuld gaf. Heb hem toen verstaan te geven dat ik dat alleen doe tegen agenten die hun werk niet serieus neemt en een ander een bekeuring aansmeert die eigenlijk de agent moet hebben, hij liep toen weg en liet zijn collega het afwerken. Heb wel op de bekeuring de naam van beide agenten laten noteren (nummer was volgens hem voldoende, maar ik heb een hekel aan nummer mensen en gebruik alleen namen) en ben maandags naar het bureau getogen om het verhaal te doen. Desbetreffende dienstdoende agente heeft naar de bon gezocht maar kon hem niet vinden en na informatie bij de agenten (gelukkig had ik de namen en belde ze direct de agent die ondertekende, die vertelde dat de bon er uitgehaald was omdat ze achteraf vonden dat ik wel beetje gelijk had. Had het nu wel redelijk gevonden dat ze even met mij gesproken hadden en eventueel excuus aangeboden had, maar dat heeft waarschijnlijk de overtredende agent niet willen doen. Over het algemeen ben ik van mening dat een goed gesprek voor 1 of 2 dagen werkt, daarna zijn ze het weer vergeten. Op de bon slingeren voor het beledigen van een ambtenaar in functie is dan ook de eerste keus. In de vele jaren conciërge te hebben gespeeld op een VMBO school, heb ik geleerd dat een straf beter en langer werkt dan een gesprek. Ja mensen die hele dagen op kantoor zitten en geen tot weinig praktijk ervaring hebben zullen een gesprek zinnig vinden want zij treffen die persoon toch nooit meer. Een rechter wordt ervaringsdeskundige en gaal leren wat het beste middel is zal een dagdeel agentje moeten spelen en een ander dagdeel rechtertje spelen. wel verdelen over 24 uur, s morgens is de jeugd nog vaak moe van het avondje stappen en zijn ze redelijk rustig!

Over het algemeen kan ik zeggen dat mijn contacten met politiemensen aan de positieve kant zijn geweest, zowel vanuit de werksfeer als vanuit mijn privé-leven. Natuurlijk zijn er altijd momenten geweest dat er meningsverschillen optraden maar ik heb nooit andere minder prettige ervaringen gehad dan bekeuringen voor lichte snelheidsovertredingen. Ik heb ook altijd, wanneer er een beroep op mijn medewerking werd gedaan, loyaal aan die verzoeken voldaan en doe dat na mijn pensionering eigenlijk nog steeds. Ook zonder de minste ambitie om ooit bij de politie te gaan werken, heb ik altijd veel respect voor de wijze van inzet gehad voor het werk dat dikwijls onder uiterst moeilijke omstandigheden moet worden verricht. Nee van mij geen kwaad woord over onze politie, hoewel ik besef dat niet ieders ervaringen zo positief zijn als die van mij.

Ik heb wel eens een fikse bon gekregen wegens te hard rijden (100 op een verlaten zeer overzichtelijke 60km-weg), stond meneer agent met z’n lasergun achter de enige boom die er staat. Maar geen haar op m’n hoofd om die kerel toen uit te schelden. Hij deed z’n werk en ìk was de veroorzaker, dus dan moet ìk ook zo sportief zijn en de consequenties accepteren.

Van mij mogen ze gerust sneller een bon uitschrijven wegens onbehoorlijk gedrag naar de hulpverleners. Als je zoal op tv (Wegmisbruikers en consorten) hoort wat ze allemaal naar hun hoofd geslingerd krijgen, daar lustten de honden geen brood van en nóg krijgen ze geen prent.
Door al dat ge-sus, gepraat en gepamper krijgen agenten nooit het gezag wat ze behoren uit te stralen. In Engeland zijn ze daar een stuk sneller mee klaar.

Een wijs man zei ooit eens: “Play stupid games, win stupid prices!” Ofwel: Speel je stomme spelletjes, dan win je ook stomme prijzen.

Heel goed dat de heer Jongmans op deze manier gelukkig nog zijn verhaal kan doen. Want wat deze meneer meegemaakt heeft is gewoon de arrogantie van de macht.

Heel goed dat de heer Jongmans op deze manier nog zijn verhaal kan doen, want wat deze meneer meegemaakt heeft, is gewoon de arrogantie van de macht.

Heel goed dat de heer Jongmans op deze manier nog zijn verhaal kan doen, want wat deze meneer meegemaakt heeft, is gewoon de arrogantie van de macht.

Vinden jullie 'mierenneuker' of 'pannenkoek' eigenlijk te ver gaan? Of waar ligt de grens?

Beste Teunie. In principe vind ik elke vorm van belediging aan het adres van een persoon die is belast met het toezicht op de openbare orde en veiligheid of het tegengaan van strafbare feiten, volstrekt onacceptabel. De benamingen miereneuker of pannekoek (ik weiger die later toegevoegde ''n'' te gebruiken) vallen daar dus ook onder. Die mensen doen het werk waar ze voor zijn aangesteld en als je het daar niet mee eens bent kun je dat op een normale wijze kenbaar maken of er tegen in beroep gaan. Natuurlijk zitten er ook bij de politie op straat personen die bij nader inzien beter achter een bureau hadden moeten zitten maar dat geldt voor bijna elke tak van een buitendienst. De hedendaagse opvattingen van een aantal rechters over wat wèl en niet aanvaardbaar is tegenover gezagshandhavers kan er toe bijdragen dat raddraaiers zich steeds meer gesterkt voelen om over de schreef te gaan tegen deze mensen.