We belde hem vanmorgen in Stand.nl en hij was nog aangeslagen van de gebeurtenissen de dag en de nacht ervoor.

Rond één uur snachts hielde de sirenes op en kon hij slapen, maar wat hem vooral bijbleef was de samenhorigheid van de Parijzenaars. "Mensen stonden te huilen in de straten en troosten elkaar. De brandweerlieden die voorbij reden om water uit de Seine te pompen kregen applaus van de mensen die naast de weg stonden."

Albert en zijn familie liepen over straat toen de toren instortte. "Dat was echt shocking." 

De Nederlandse Parijzenaar heeft wel hoop voor de toekomst. De samenhorigheid en het feit dat er al miljoenen zijn opgehaald voor de renovatie stemmen hem positief. "Ik hoop dat er uit deze ellende toch nog iets moois voortkomt.''