Dit is ook een moeilijke vraag, een echte depressie kun je - voor zover ik weet - niet voorkomen. Een winterdip, daar kun je op anticiperen en mee omgaan. Dat vraagt wel enige discipline of misschien het opbouwen van routines. Naar buiten gaan en lopen, elke dag jezelf tenminste 1x een minuut of 20 "uitlaten", zoals je een hond uit zou laten: zin of geen zin doet er niet toe. Je kleedt je en je gaat. Ik heb het een paar jaar 's morgens als eerste gedaan: opstaan, sportkleren aan en lopen. Levert enorm veel op, je hele systeem is wakker; je hebt de voldoening dat je dat gedaan hebt = goede start want voldoening is positief gevoel.
Na veel zoeken en dwalen heb ik mezelf een paar online programma's gegund, een programma gericht op tekenen; werken met kleuren. Gestart met een week en daarna ingetekend op 6 weken. Dat gaf enerzijds routine en anderzijds was ik blij verrast met het effect dat werken met kleuren op me had, minder denken en meer vanuit intuitie werken. Zonder het programma vond ik het moeilijk om dat zelf voort te zetten.... dus opnieuw zoeken . Ondertussen wist ik dat dagelijks mediteren behulpzaam is, dus ik besloot iedere ochtend een kwartier te nemen direct na het wakker worden. Dat werkt vooralsnog goed en ik had er een programma bij waar maandelijks een nieuwe meditatie wordt aangeboden.
Mijn tip: zoek een programma dat bij jou past, zorg dat je minstens een jaar meedoet en er bestaat een kans dat je het dan zo in je eigen systeem hebt zitten, dat het 'vanzelf' gaat.
Over dit onderwerp valt nog veel meer te zeggen want de diepste verandering die heeft plaatsgevonden is mijn houding ten opzichte van het leven. Mocht je daar meer over willen weten, Marielle, dan hoor ik het wel.
Hartelijke groet,

Door ADHD ging er altijd van alles mis.Tot mijn huwelijk aan toe. Ik was de kneus en kon nergens wat aan doen.
Bij Landmark heb ik geleerd: feiten en interpretaties uit elkaar te gooien. De manier waarop je iets interpreteert bepaalt je leven. Dat het wel degelijk zin heeft me in te spannen en dat het voordeel van misgaan is dat je er van kunt leren. Kijken of iets "werkt"of niet . Zonder moreel verhaal. Iets wat "slecht" is slaat gewoon op langere termijn altijd weer terug op de levenskwaliteit .
Door de hartelijke en vrolijke, menselijke contacten bij Biodanza . heb ik zelfvertrouwen gekregen. Veel meer gevoel voor mijn lijf, omgeving, voor nonverbale communicatie, voor muziek en voor schoonheid in het algemeen. IK heb er de taal van de tederheid geleerd. En het belangrijkste. Er is niets goed of slecht. Dat hangt van je standpunt af. Er zijn alleen gevolgen. Wil je die of niet! Voor een groot deel ben je zelf verantwoordelijk. Dan ben je ook niet manipuleerbaar en dat geeft heel veel vrijheid. Ethiek is iets anders dan moraal.
Hieraan heb ik het te danken dat ik nu op mijn 74e voor het eerst van mijn leven een gelukkig evenwichtig mens geworden ben, met goede sociale contacten.


















































































































ert
Dank zij de hartelijke, vrolijke , menselijke contacten bij Biodanza heb ik gevoel van eigenwaarde gekregen.

Dank Ellen en Marjolein voor het delen van je verhaal en ervaring! Marielle neemt contact met jullie op (toch Marielle Beers ?)