*

Zelfdoding onder jongeren stijgt: 'Had ik haar aan de haren naar de dokter moeten slepen?'

Tien jaar geleden maakt de vriendin van Carola Achterstraat een einde aan haar leven. Ook al wist de omgeving wel dat ze het moeilijk had, toch komt het als een grote schok. "Je verwacht toch niet dat iemand het echt doet."

Carola Achterstraat belt naar Stand.nl naar aanleiding van de stelling: We moeten alles op alles zetten om zelfdoding onder jongeren te voorkomen.

Grote stijging zelfdoding onder jongeren

Nieuwe cijfers van het CBS wijzen uit dat het aantal zelfdodingen is gestegen in Nederland. En zeker onder jongeren is de stijging groot. De meeste van deze jongeren waren tussen de 18 en 19 jaar oud. Een echte verklaring voor de stijging is er niet, daar wordt de komende maanden onderzoek naar gedaan.

Lastig om over te praten

Carola Achterstraat vond het in die tijd lastig om met haar vriendin over dit thema te praten. "Je bent jong en zegt dingen als dat je het je niet kan voorstellen dat iemand zelfmoord pleegt. Ook heb ik het egoïstisch genoemd. Mijn vriendin zei dan: 'Jij weet niet hoe het voelt.' En daar had ze natuurlijk gelijk in." 

De vriendin van Achterstraat woonde in die tijd net op zichzelf en had problemen waar ze niet uit kwam. Ze voelde zich erg alleen daar op haar kamertje.

'Toen het bespreekbaar werd, ging het snel beter' 

Psychiater en directeur van 113-zelfmoordpreventie Jan Mokkenstorm herkent die eenzaamheid. Zelf heeft hij het ook moeilijk gehad met het op kamers gaan. "Het was zomer in Maastricht, iedereen was vrolijk en het Vrijthof zat vol en ik kon er niet van genieten." Mokkenstorm is naar de huisarts gestapt, die snel tot de kern kwam en vroeg of hij suïcidale gedachten had. "Toen het bespreekbaar werd ging het snel beter."

Maar Mokkenstorm geeft toe dat hulp zoeken voor jongeren vaak lastig is. Ze durven niet naar hun ouders. Het komt ook omdat er zo’n stigma op zelfdoding rust. Het is taboe en jongeren hebben het idee dat ze falen en iedereen teleurstellen.

Blijf praten

Carola Achterstaat herkent dit bij haar vriendin. "Ze had het idee dat we haar niet nodig hadden. En ook wilde ze geen hulp. Wat had ik moeten doen, haar aan de haren naar de dokter slepen? Als we aan haar deur kwamen gooide ze letterlijk de deur dicht."

Mokkenstorm: "Het is heel lastig als mensen geen hulp aanvaarden. Je moet ook niet meteen met een psychotherapeut aan komen zetten. Maar juist die kleine stapjes zijn heel belangrijk. Blijf praten. Vertel diegene dat je denkt dat er iets ernstig aan de hand is en dat je het idee hebt dat ze zichzelf geen hulp gunnen. Weet dat er voor iedereen hulp is en dat je niet hoeft te schamen voor suïcidale gevoelens."

Mocht u naar aanleiding van de uitzending of dit artikel verder willen praten dan kan dat via het nummer 113.

 

Arie Bravenboer

06-07-18 om 8:42

Op mijn 12e deed ik mijn eerste suïcidepoging, er volgden er nog meer. Vele jaren en talloze opnames in de psychiatrie later vind ik nog steeds dat je de mét je eventuele suïcidale gedachten serieus genomen moet worden. Dat betekent naar mijn mening dan óók dat je misschien niet altijd moet proberen deze gedachten bij de patiënt 'uit het hoofd te praten'....
Ik heb de discussie m.b.t. de sterk gestegen suïcidepogingen onder jongeren (bewust?) niet al te intensief gevolgd. Maar is er ook nog niet zoiets als euthanasie? Hebben ook niet psychiatrisch patiënten met sterke een suïcidale achtergrond die reeds vele jaren 'meelopen' recht op zo'n 'zachte dood'?
De discussie 'euthanasie in de psychiatrie' is zeker geen gemakkelijke maar daarom nog niet minder waard om gevoerd te worden....

Cookie-instellingen